| « Poprzednie hasło: JUNOTKA | Następne hasło: JURAMENTUM » |
JURAMENT (22) sb m
jurament (16), (lat.) juramentum (6); juramentum OrzRozm; jurament: juramentum ActReg (4 : 2), SarnStat (11 : 3).
a oraz e jasne.
| sg | pl | |
|---|---|---|
| N | jurament | juramenty |
| G | juramentu | jurament(o)w |
| A | jurament | |
| I | juramentem | |
| L | juramenciéch | |
| inne | sg N (lat.) - iuramentum; sg A (lat.) - iuramentum; pl G (lat.) - iuramentorum | |
sg N jurament (1). ◊ G juramentu (5). ◊ A jurament (4). ◊ I juramentem (2). ◊ pl N juramenty (2). ◊ G jurament(o)w (1). ◊ L juramenciéch (1). ◊ (lat.) sg N iuramentum (3). ◊ A iuramentum (2). ◊ pl G iuramentorum (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
»w juramenciech poprzysięgać [co]« (1): Królowie Polſcy w ſwych Iurámenćiéch poprzyśięgáią té prȩrogátiwy ſtanowi tému dochowywáć, y w liczbę Senatorów nie bráć, ieno ſzláchćicá SarnStat 69.
»juramentem poświadczyć« (1): Czego iednák iurámentem oná ſtroná winná poświadczyć, która lepſzé dowody na Wiziiéy pokazáłá. Bo iednák ná ſámégo Woźnégo powieśći tá rzecz niepoléga: wſzyſtko v nas hártuie przyśięgá SarnStat 1284.
»iuramentum uczynić; uczynienie juramentu« (2): krol Dunski morzem wysadziwszy co ludzie, mogłby periculum iakie vczynic y namiesca Pruskie nie ktore przed vczynieniem Iuramentu. ActReg 95; SarnStat 75.
»jurament krolewski« (1): Przyszli potym Posłowie do Krola ztemi rzeczami Pierwsza Aby im dan był Iurament Authentice królewski ActReg 4.
JW