![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: JUŚCI | Następne hasło: [JUTRANIE] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[JUTRAĆ vb impf
Fleksja
| inf | jutrać |
|---|
inf jutrać. ◊ impers praet con by jutråno.
Sł stp, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Odkładać na później, zwlekać: v nas trudno/ muſiemy iutráć/ (marg) Miedźi ludzmi muśi być iutro. (‒) bo nie ſąſmy ták doſkonáli/ ábyſmy wſzytkie rzecży mogli prętko przebacżyć/ muſiem cżáſu cżekáć y ná wſzytko ſię ſtátecżnie rozmyſláć RotRozm I2, I2.
Synonimy: odkładać, omieszkać.
Cf [JUTRANIE]]
FP