[zaloguj się]
[pdf]

KAMIONOWANIE (7) sb n

kamionowanie (6), kamienowanie (1); kamionowanie GroicPorz, BielKron, Mącz, SkarŻyw, ReszPrz, Calep; kamienowanie KromRozm II.

Oba a jasne; o prawdopodobnie jasne (tak w -owanie); teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg pl
N kamionowani(e)
G kamienowaniå
A kamionowani(e) kamionowaniå
I kamionowanim
L kamionowaniu

sg N kamionowani(e) (2). ◊ G kamienowaniå (1). ◊ A kamionowani(e) (1). ◊ I kamionowanim (1). ◊ L kamionowaniu (1). ◊ pl A kamionowaniå (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVIII w.

Obrzucanie kamieniami, zabijanie kamieniami; lapidatio Mącz, Calep, Cn (7): co ſye z Ewányeliey á náuki Kryſtuſowey okázuye: gdy cudzołożnicę mimo przykazánye zakonne od kámyenowánya wybáwił KromRozm II 14; BielKron 145; Mącz 184b; Calep 582a.

W połączeniach szeregowych (2): Szcżego obacżyć możem/ iſz w tym powołániu/ záraz Páwłowi S: vkazał Pan Chryſtus wſzytki prace/ męki/ kámionowánia/ bicżowánia/ głody/ zimná/ vboſtwo/ y inne dochody ná vrząd Apoſtolſki SkarŻyw 82; ReszPrz 25.

Szereg: »miecz a kamionowanie« (1): A v Ezechielá Proroká ſtráſzliwe á ogromne karánie cudzołożnikow y cudzołożnic ieſth náznáczone/ mieczem á kámionowánim. GroicPorz kk3v.

Cf KAMIONOWAĆ

MM