[zaloguj się]
[pdf]

KAMIONOWAĆ (49) vb impf

kamionować (43), kamienować (6); kamionować SeklKat (3), Leop (2), BielKron, Mącz, RejPos (2), BiałKat, BudNT (5), CzechEp, ReszList, WujNT (15), SiebRozmyśl; kamienować OpecŻywSandR, NiemObr, Calep'; kamionować : kamienować OpecŻyw (7 : 1), MurzNT (1 : 1), BibRadz (2 : 1).

-e- (5), -ę- (1).

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja
inf kamionować
indicativus
praes
sg pl
1 kamionuję kamionujemy, kamionujem
2 kamionujesz kamionujecie
3 kamionują
praet
pl
3 m pers kamionowali
imperativus
sg
3 niechåż kamionuję
conditionalis
pl
3 m pers by kamionowali
impersonalis
praet kamionowåno
participia
part praet act kamionując

inf kamionować (16). ◊ praes 1 sg kamionuję (2) [w tym: -e (1)]. ◊ 2 sg kamionujesz (5). ◊ 1 pl kamionujemy (4), kamionujem (1) BudNT. ◊ 2 pl kamionujecie (4). ◊ 3 pl kamionują (3). ◊ praet 3 pl m pers kamionowali (7). ◊ imp 3 sg niechåż kamionuję (1). ◊ con 3 pl m pers by kamionowali (1). ◊ impers praet kamionowåno (2). ◊ part praes act kamionując (3).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.

Obrzucać kogoś kamieniami, aby zadać śmierć; lapidare Mącz, Calep, Cn; caedere saxis, cooperire a. insectari a. obruere lapidibus, lapidationes facere, iacere a. iactare a. ingerere lapides, iaculari saxa, incessere lapidum actu Cn (49): Lapido, Kámionuyę. Mącz 184a; Calep 582a; A wyrzućiwſzy go z miáſtá/ kámionowáli WujNT Act 7/58, s. 167 marg, 425.

kamionować kogo (42): Miſtrzu niedáwno cie żydowié chcieli kamionowatz/ a a [!] ty tam zaſie ijdz chceſs. OpecŻyw 67, 65, 77, 77v [2 r.], 84v; OpecŻywSandR nlb 3; SeklKat E2, K4 [2 r.]; Y kámionowáli Szcżepaná wzywáiącego Bogá Leop Act 7/59, Lev 24/14; BibRadz Luc 13/34; BielKron 142v; RejPos 22v, 135v; BiałKat 213v; BudNT Matth 23/37, Mar 12/4, Ioann 10/31; CzechEp 31; ReszList 150; WujNT przedm 37 [2 r.], Matth 23/37, Luc 13/34, Ioann 8/5, Act 7/59 (9). Cf kamionować kogo dla czego; kogo o co; kogo prze co.

kamionować kogo dla czego (6): MurzNT Ioann 10/32; Dla ktoregoż tedy z vczynkow tych kámionuiećie mię? BibRadz Ioann 10/32, Ioann 10/33; WujNT Ioann 10 arg, 32, 33.

kamionować kogo o co (4): O dobry cie vcżynek nie kamionuiemy/ ale ijże mowiſs przeciw bogu OpecŻyw 65v, 65v; MurzNT Ioann 10/33; BudNT Ioann 10/33.

kamionować kogo prze co (1): Wiele dobrych vcżynkow pokázałem wam/ z oycá mego/ prze ktoryż vcżynek ztych kámionuiećie mię? BudNT Ioann 10/32.

W połączeniach szeregowych (2): álbo iáko ś. Páweł piſze/ naśmiewiſká y bićia rozmáitego koſztowáli/ wiązáni byli/ do wieże ich ſadzano/ kámionowano ie/ ſiecżono ie/ kuſzono ie/ śćinano ie ReszList 150; Zá iednę to poćiechę tu miéwáli ſobie/ Kiedy kreẃ onych świętych páńſkich roźléwáli/ Bili/ kámionowáli/ á drugié śćináli. SiebRozmyśl K3v.

Szereg: »zabijać i (a) kamionować« = occidere et lapidare PolAnt, Vulg (5): OpecŻyw 77; O Ieruzálem Ieruzálem kthore zábiiaſz proroki/ á kámienuieſz thy ktorzy ſą do ćiebie poſłáni BibRadz Luc 13/34; BudNT Matth 23/37; WujNT Matth 23/37, Luc 13/34 [zaws e przekład tego samego tekstu].
Przen: Obrzucać wyzwiskami, mieć za złe [kogo o co] (1): Rownie nas y teraz to potyká/ gdy nas przećiwnicy náſzy/ o to kámienuią/ iż cżłowieká pána Iezuſá Bogiem być wyznáwámy NiemObr 101.

Formacje współrdzenne cf KAMIENIEĆ.

Cf KAMIONOWANIE, KAMIONOWANY, KAMIONUJĄCY

MM