[zaloguj się]
[pdf]

KAPŁANIEC (8) sb m

Oba a jasne; e prawdopodobnie jasne (tak w -ec).

Fleksja
sg pl
N kapłaniec
G kapłańca kapłańc(o)w
D kapłańcowi kapłańc(o)m
A kapłańce

sg N kapłaniec (2). ◊ G kapłańca (1). ◊ D kapłańcowi (1). ◊ pl G kapłańc(o)w (2). ◊ D kapłańc(o)m (1). ◊ A kapłańce (1).

Sł stp brak, Sł stp nazw os notuje, Cn brak, Linde XVI w. (jeden z niżej notowanych przykładów) s.v. kapłańcze.

pogard. Kapłan (przeważnie w polemikach religijnych) (8): Chybá gdy ſye im zbyeg yáki kápłányec od nas tráfi. KromRozm III K8v; Iáko káżdy kápłániec/ wypráwuiąc we mſzy/ kanon wielki pochyłkiem/ pri usquam communicet, mowi CzechEp 193, 388.

W przeciwstawieniu: »biskup ... kapłaniec« (1): nie mielibyſmy podobno żadnego/ nie tylko Biſkupá/ ále y proſtego kápłáńcá CzechEp 229.

Wyrażenia: »kapłaniec now(otn)y« (2): Ogień tákież sſtąpił z niebá ſpalił ony kápłáńce nowe/ ktorzy byli s kádzilnicámi w licżbie pułtrzeciá ſtá. BielKron 41, 185.

»papieski kapłaniec« (1): Rzekłem/ iż zápalcżywa miłość Chriſtuſowá domu Bożego/ żadnemu Papieſkiemu Kápłáńcowi nie ſłuży CzechEp 51.

»prosty kapłaniec« (1): CzechEp 229 cf W przeciwstawieniu.

Szereg: »papież i kapłańcy« (1): A ieſli ktory przeſláduie/ tedy ábo przenáięty od Papieża y inſzych kápłáńcow/ ábo ich cżárámi omamiony y zniewolony CzechEp 98.

Cf KAPŁAN, KAPŁANIK, [KAPŁANNIK]

RS