[zaloguj się]
[pdf]

ARESTOWAĆ (25) vb impf i pf

impf (9), pf (6), impf a. pf (10); impf GroicPorz (3), SarnStat (6); pf UstPraw, ZapKościer (2), SarnStat (3).

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja
inf arestować
indicativus
praes
sg pl
3 arestuje arestują
praet
sg pl
3 m arestowåł m pers arestowali
imperativus
sg
3 niech arestuje
conditionalis
sg
3 m arestowåłby

inf arestować (4). ◊ praes 3 sg arestuje (6). ◊ 3 pl arestują (2). ◊ praet 3 sg m arestowåł (2). ◊ 3 pl m pers arestowali (1). ◊ imp 3 sg niech arestuje (3). ◊ con 3 sg m arestowåłby (3). ◊ part praes act arestując (2). ◊ part praet act arestowåwszy (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.: aresztować.

1. praw. Na wniosek poszkodowanego urzędowo zatrzymywać osobę lub zajmować jej majątek dla zabezpieczenia roszczeń aż do rozstrzygnięcia sprawy przez sąd [arestuję, zapowiadam, hamuię urzędnie naszyńca, abo co jego u kogo. Interdico publicitus aliquem vel res alicuius loco ani hospitio moveri vel efferri Cn; arestare Łać śr] (15): [przysięgam] iże chcę być wiernym ſłużbie moiey/ gdźie będę poſłan: ſpráwiedliwie Areſtowáć/ pilnie pozywáć/ prawdźiwe ſzperunki y pozwy zeznáwáć GroicPorz g3; A thám iuż będźie miał [podwojski] moc z roſkazánia Sędźiego pozywáć/ Areſtowáć/ y inne rzeczy podług ſwey przyſyęgi czynić GroicPorz g4, g3v; tedy ten co áreſtuie/ ma áreſt ſwóy proſequowáć in eode iudicio ſiue officio, kędy ſie tákowy áreſt sſtał/ do ſześći niedźiél/ á niemilczéć áreſtowawſzy. SarnStat 1161.

arestować kogo, co (7): ktore pięniądze ſpelna odlożywſzy Vtćiwy Pawel Karweik, Areſtowal częſć ich. Ktore do mieiſki ſkrzinki ſą wlozone. ZapKościer 2, 11; O kmiećie zbiegłe w ſądzie Ziemſkim ábo Grodzkim, áreſtowawſzy ie ná záwitym roku, czynić może [!]. SarnStat 664, 918, 959, 1174, 1244.

arestować co komu (2): AReſtuie kto dłużnikowi ſwemu pieniądze GroicPorz eev; Przy wykupnie nie áreſtuią pieniędzy poſſeſsionatis SarnStat 687.

arestować co u kogo: AReſtuie kto [...] pieniądze albo iáki ſtátek v kogo GroicPorz eev.

arestować kogo kim: áreſtuiąc one zbiegłe Woźnym y ſzláchtą w dobrách onych SarnStat 664.

2. Protestować, odwoływać, unieważniać [arestare Łac śr] (10): KIedy kto aſtuté ná końcu Roków álbo Trybunału zdáie in lucro: tedy drugi czyhá, á ieſcze ohytrzćy vczyni, że árestuie: á ták onę kauzę ná drugich Rocech naprzód ſądzą SarnStat 1282, 1297.

arestować co (4): A ieſli zdány nie áreſtowałby zdania/ tedy ón/ który zdał/ może wypiſáć okróm winy. SarnStat 160 [idem 798, 805]; Śiedm grzywien, kto Ewázią áreſtuią [!]. Ale dołożyć, że ſie proteſtuie, quod pro eo vult experiri in iudicio, ná przyſzłé Roki. SarnStat 799, 798, 805.

arestować co w czym (4): Gdy kogo zdádzą nieſpráwiedliwie/ á on to áreſtuie w kſięgach/ tedy ten co go zdano ma pozwáć owego/ iż go nieſpráwiedliwie zdał UstPraw H4v; GDy kto kogo zda nieſpráwiedliwie/ zdány niech áreſtuie zdánié w Kśięgách. SarnStat 160 [idem] 798, 805.

Synonim: 1. zapowiadać.

Cf ARESTOWANIE, ARESTOWANY

KK