| « Poprzednie hasło: ARESTOWAN | Następne hasło: ARESTOWANY » |
ARESTOWANIE (18) sb n
Końcowe e pochylone, wszystkie inne samogłoski jasne.
| sg | pl | |
|---|---|---|
| N | arestowanié | |
| G | arestowaniå | |
| A | arestowanié | arestowaniå |
| I | arestowaniem | |
| L | arestowaniu |
sg N arestowanié (4). ◊ G arestowaniå (3). ◊ A arestowanié (2). ◊ I arestowaniem (1). ◊ L arestowaniu (7). ◊ pl A arestowaniå (1).
Sł stp, Cn, Linde brak.
arestowanie kogo, czego (11): Poſtępek około áreftowánia koniá GroicPorz oo3, ee; Areſtowánié pieniędzy v Polnógo Piſarzá. SarnStat 428; O áreſtowániu kmieći zbiegłycb. SarnStat 514; O áreſtowániu nieośiádłégo. SarnStat 514; áby Spiſzánie y inſzy z dolnych kráiów Węgierſkich żelázo/ mićdź/ y iną ſpiżę [...] nie gdzie indźiey/ ieno w mieśćie Sądeckim ſkładáli/ y przedawáli [...] pod áreſtowániem y vtráceniem rzeczy przećiwko tákim/ którzyby ſie co innégo vczynić ważyli. SarnStat 966, 514 [2 r.], 526, 664, 1161.
arestowanie czego: O Areſtowániu ſpraw oſądzonych. Gdy kto kogo zda nieſpráwiedliwie/ zdány niecb áreſtuie zdánie w Kśięgách. SarnStat 160.
KK