[zaloguj się]
[pdf]

ARGOWAĆ SIĘ (3) vb impf

Zawsze sie.

Oba a jasne; o prawdopodobnie jasne.

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 arguje się
praet
sg pl
2 m m pers -ście się argowali
3 m argowåł się m pers

praes 3 sg arguje się (1). ◊ praet 3 sg m argowåł się (1). ◊ 2 pl m pers -ście się argowali (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Dyskutować, polemizować [arguo – karzę, łaję, złorzeczę, też dysputuję Mącz 15d; karzę, strofuję, poprawuję Calep] (3): Boſcie ſie Więc z vporu więcey árgowáli/ Niżli s prawdy RejWiz 164v; Philozophá vźrzał/ Iuż bárzo ſzedziwego/ á on ſie árgował. RejZwierz 31, 31.

Synonimy: dysputować, rozpierać się.

KW