Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KĄTOWNY

Następne hasło: KCHNĄĆ »

KĄTOWY (2) ai

Fleksja

N sg m kątowy (2).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia

Przymiotnik od „kąt” ‘węgieł, róg’; znajdujący się na rogu, narożny (2)

Przymiotnik od „kąt” ‘węgieł, róg’; znajdujący się na rogu, narożny; angularis Mącz, Calep (2): Mącz 10a; Angularis ‒ Kątowij albo nąrozniczi quadratowi. Calep 70a.

Synonimy: kwadratowy, narożniczy, węgielny.

Cf KĄTNY