| « Poprzednie hasło: KĘPA | Następne hasło: (KĘPAĆ SIĘ) » |
KĘPAĆ (9) vb impf
W inf kępać (3) FalZioł (2), RejZwierc, kąpać (1) SienLek. W pozostałych formach kąp-.
| inf | kępać, kąpać | |||
|---|---|---|---|---|
| indicativus | ||||
| praes | ||||
| sg | pl | |||
| 2 | kąpiesz | |||
| 3 | kąpie | kąpią | ||
| praet | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | m pers | kąpali |
| imperativus | |
|---|---|
| sg | |
| 2 | ką(p) |
inf kępać (3), kąpać (1). ◊ praes 2 sg kąpiesz (1). ◊ 3 sg kąpie (1). ◊ 3 pl kąpią (1). ◊ praet 3 pl m pers kąpali (1). ◊ imp 2 sg ką(p) (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.
kępać czym (1): Warz nogi y głowę ſkopowe w wodzie/ á tą wodą dziecię kępać FalZioł V 44.
kępać w czym (3): vwarz w wodzie/ á oſthudziwſzy, w ciepłey kąp dziecię dwa razy przez dźień. FalZioł V 44v, V 41; A ogoliwſzy głowę onego/ wodą myć y w niey go kąpáć. SienLek 52V.
W charakterystycznych połączeniach: kępać ciało (2), dziecię (4).
Formacje współrdzenne: kąpać się, skąpać, skąpać się.
ZZa