[zaloguj się]
[pdf]

KOBIELA (10) sb f

f (6), m (4) [w funkcji n-pers].

kobiela (5), [kobiel], kobiela a. kobiel (1), Kobiel m (4); kobiela BierEz (3), MiechGlab, SeklKat; Kobiel ZapKościer (4); kobiela a. kobiel RejZwierc. [Za postać wątpliwą uznano L sg z tekstu, w którym nie ma zaświadczonej pewnej odmianki].

Teksty nie oznaczają ó oraz é; a pochylone.

Fleksja
sg pl du
N kobielå, Kobiel, kobiel kobieli
A kobielą kobiel(e)
I Kobiel(e)m kobiel(a)mi
L kobieli kobielu

sg N kobielå (1), Kobiel (2), [kobiel]. ◊ A kobielą (1). ◊ I Kobiel(e)m (2). ◊ L kobieli (2). ◊ pl A kobiel(e) (1). ◊ I kobiel(a)mi (1). ◊ [du N (cum nm) kobieli. ◊ L (cum nm) kobielu.]

Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.

1. Rodzaj okrągłego kosza wyplatanego z łyka lub wikliny; też pleciona torba; cista viminea a. crassis viminibus solide et spisse texta Cn (5): Miły bráćie przeday nam źiela/ Coby byłá pełna kobiela. BierEz C; Rybitw ieden wźiąwſzy śiadki/ Wźiął też z ſobą y piſzcżałki: A niechawſzy śieći w kobieli/ Siedział ná brzegu dął w piſzcżeli. BierEz I2, L3; [płacą lecie na każdy tydzień po 2 kobielu ryb LustrMalb 140; pudło i 2 kobieli stare InwMieszcz 1565 nr 124; łoże 1, oszczep 1, kobieł [!] z listami i stolec 1 InwMieszcz 1570 nr 159.]

W połączeniu szeregowym (1): poydą zakxiędzem iedny zwori/ drudzy zkożmy zkobielamy y mantikamy SeklKat Z2.

Wyrażenie: »kobiela łyczana« (1): Stawiali też przy onych ogniſkach pudła abo kobiele łycżane w ktorych kładli karmie MiechGlab [90].
2. Być może workowata sieć rybacka (1):
Przysłowie: Bo wnet tępego á boiáźliwego vźrzyſz gdj co chce poważnego mowić áliśći on piętą wierći/ pálce ſkubie/ brodę muſzcże/ poſtawki ſtroi/ rzkomo ſzepluni/ vmizga ſie iáko cżáplá w kobieli RejZwierc 19v.
3. n-pers (4):
Zestawienia (4): Stal się kup przed prawem [...] miedzy Sliachetnym Irzym Gogolińſkim ziedney a Kriſtofem Kobieliem ſzewcem zdrugiey ſtrony. ZapKościer 1580/4, 1580/4 [3 r.].

Synonim: 1. kosz.

ZCh