Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KOŁYSANIE

Następne hasło: [KOŁYSKA] »

KOŁYSANY (2) part praet pass impf

o jasne; -ån, -any.

Fleksja

sg
m	N	kołysan	f	N	kołysanå

sg m N (praed) kołysan (4). ◊ f N (praed) kołysanå (1).

Sł stp s.v. kołysać, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Poruszany ruchem wahadłowym (2)
- a. Kolebany, huśtany (o dziecku) (1)
- b. Chwiany, szarpany (o siłach przyrody); tu przen: postawiony w trudnej, niebezpiecznej sytuacji (1)

Poruszany ruchem wahadłowym (2):

a. Kolebany, huśtany (o dziecku) (1):

Zwrot: »kołysan być« = być niemowlęciem (1): Qui cum esset in cunabulis, Gdy yeſzcze kołyſan był. Mącz 72a.

b. Chwiany, szarpany (o siłach przyrody); tu przen: postawiony w trudnej, niebezpiecznej sytuacji (1): A gdyż iuż thák wieſz/ iż thá łodká záwżdy kołyſána być muśi/ A iuż theż wieſz/ przecż á prze ktore przyeżyny to ná nie Pan Bog dopuſzcżáć racży RejPos 51.

Cf KOŁYSAĆ