Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [KOMORNICZKA]

Następne hasło: KOMORNIK »

KOMORNICZY (7) ai

Oba o jasne.

Fleksja

sg
m	N	komorniczy	f	N	komorniczå
	G	komorniczégo		G
	A	komorniczy		A

sg m N komorniczy (3). ◊ G komorniczégo (1). ◊ A komorniczy (1). ◊ f N komorniczå (1). ◊ A a. I komorniczą (1).

Sł stp notuje, Cn s.v. komora, Linde XVI w.

Znaczenia

1. Przymiotnik od „komornik” (4)
- a. Od znacz. ‘pokojowiec, dworzanin’ (2)
  - α. W funkcji rzeczownika: »komornicza« (1)
- b. Od znacz. ‘urzędnik na dworze’ (2)
  - α. W funkcji rzeczownika (1)
2. Przymiotnik od „komora” ‘pokój’ (3)
- a. Od znacz. ‘sypialnia’ (2)

1. Przymiotnik od „komornik” (4):

a. Od znacz. ‘pokojowiec, dworzanin’ (2): Krol wezwawſzy kſiążąt ſwoich y rády/ podał im ſpiſek komornicży/ áby rzecż miedzy imi rozeználi. BielKron 115v.

α. W funkcji rzeczownika: »komornicza« (1):

Zwrot: »komorniczą służyć« = pełnić służbę dworzanina (1): Iáko vcżynił pan Stániſław Lipnicki z Włoſtowá dworzánin krolá I. M. páná náſzego/ komornicżą v krolá ſtárego ſłużąc. GórnDworz T5v.

b. Od znacz. ‘urzędnik na dworze’ (2): A ná koniec [komornik] ná táką poſługę poſyłan bydź nie ma/ álbo będźie z reieſtru Komorniczégo wymázan. SarnStat 975.

α. W funkcji rzeczownika (1):

Szereg: »podsędek albo komorniczy« (1): Podſędek álbo komorniczy/ pámiętnego więcey wybieráć nie máią/ iedno co więcey niż trzydzyeſći grzywien UstPraw C.

2. Przymiotnik od „komora” ‘pokój’ (3):

Wyrażenie: »sługa komorniczy« (1): Sluga Comorniczi. 1. Staniſlaw Krawczik WyprKr 124v.

a. Od znacz. ‘sypialnia’ (2): Cubicularis lectus, Komornicza pościel. Mącz 70b.

Wyrażenie: »kaganek komorniczy« (1): Cubicularia lucerna, Kágánek komorniczy. Mącz 70b.

Cf KOMORNIK, KOMORNY

ZZa