1. Zgromadzenie zakonne, w którym składa się tylko śluby proste, stowarzyszenie kapłanów, a także ludzi świeckich zawiązane w celach religijnych (2):

W połączeniach szeregowych (2): Trudno wylicżyć Collegia, ſzkoły/ Congregaciae rozmáite/ do ktorych ták młodźi iáko y ſtárzy dni pewnych ſię ſchodzą/ o świętych rzecżách [...] ſię z ſobą rozmawiáiąc. ReszHoz 132, 115.

[Cf: Ieſt tu iedná congregatio kápłanow nabożnych/ ktorzy ſię przypátruiąc miedzy ludźmi/ iáko kto żywie/ iáko ſię kto ták w duchownym iáko y w świeckim ſtanie ſpráwuie [...] żywnośćią go y pieniędzmi opátruią ReszList 175.]

2. [Zjazd, zgromadzenie; tu synod [congregatio – zgromadzenie Mącz 149d, Calep; zgromadzenie person – congregatio Cn]: Bo gdy mi to w Kongregacij [w Lublinie] zádáli: Cżemuś ty Budny wydał te kśięgi BudUrzęd 132.