[zaloguj się]
[pdf]

KOWANIE (9) sb n

o oraz a jasne, e pochylone.

Fleksja
sg
N kowanié
G kowaniå
D kowaniu
A kowanié

sg N kowanié (3); -é (2), -(e) (1). ◊ G kowaniå (3). ◊ D kowaniu (1). ◊ A kowanié (2); -é (1), -(e) (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI w.

1. Bicie młotem (1): A tako go [Jezusa] [...] wielkim gozdziem ku krzyżu przybili. Matnchná gdy kowanijé zdaleka ſlyſſala/ wielką boleſtz s tego miala. OpecŻyw 139v.
2. Wytwarzanie czegoś przy pomocy młota (8): Fabricatio, Kowánie/ Rohotá. Mącz 113a.

kowanie czego (2): statuaria ars, Nauká cioſánia/ rzezánia/ kowánia/ lánia słupów y obrázów. Mącz 412c, 124d.

a. O monetach (5): fałſzywą monetę bił/ álbo rádę/ pomoc/ obronę ku tákowému kowániu [excudendum JanStat 377] dał SarnStat 408.

kowanie czego (1): Pierwſze kowánie pieniędzy w Węgrzech. BielKron 300v marg; Monety kowánié oſobam co ſie ná tym rozumieią, poruczoné ma bydź: y o Talerách złych. SarnStat 410, 410 [2 r.].

W charakterystycznych połączeniach: kowanie monety, myńce (2), pieniędzy.

Synonimy: 2.a. bicie, prasowanie.

Cf KOWAĆ

TZ