Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [KRADNIENIE]

Następne hasło: [KRADZBA] »

KRADOMIE (4) av

Wszystkie samogłoski jasne.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Znaczenia

1. Ukradkiem, kradnąc, po złodziejsku (2)
2. Chyłkiem, tajemnie, niespostrzeżenie (2)

1. Ukradkiem, kradnąc, po złodziejsku (2): Ty [mucho] kradomie wſzytko bierzeſz/ Też śię z gárdłem záwżdy ſtrzeżeſz. BierEz N3v; ieſli kto w cudzym gáiu kradomie [furtive JanStat 1112] ieden álbo dwa dęby wytnie SarnStat 668.

2. Chyłkiem, tajemnie, niespostrzeżenie (2): bom tzi kradomie [furto Vulg Gen 40/15] wzięt z zyemye żydowſkiey a tum nye winnie wſadzon do cyemnice. HistJóz A4v; któryby w przeiéżdżániu nie był poyman/ ále kradomie [furtim JanStat 1036] álbo zá folgą Stároſtów przeiechał/ [...] ná gárdle ma bydź karan. SarnStat 1237.

Synonimy: 1. »kradzieżą«; 2. chyłkiem, kryjomką, kryjomkiem, kryjomo, potajemnie, tajemnie, »ukradkiem«.

Cf KRADMIE, KRADMO, [KRADZIOMKĄ]