[zaloguj się]

KRAJANIE (2) sb n

Oba a jasne.

Fleksja
sg
D krajaniu
I krajanim

sg D krajaniu (1).I krajanim (1).

stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.

Rozcinanie na kawałki (2): [wronie oko] pothym będzie bijałe á miękhie ku kraianiu albo ſtłucżeniu na proch FalZioł I 94d.
Przen: Wykład, wyjaśnianie, analiza [czego] (1): Abo gdy roznośći cżáſow/ y ludzi/ z ktorymi ſie przed tym Bog vmawiał/ y onym co roſkázował/ ábo pozwálał/ nie vważáią/ áni rozumieią. Co Paweł porządnym kráiánim ſłowá Bożego názywa. CzechRozm 1v. [Cf recte secantem verbum veritatis PolAnt 2.Tim 2/15; cf też KRAJCA BibRadz].

Synonim: rozcinanie.

Cf KRAJAĆ

MB