[zaloguj się]
[pdf]

KRAJCZY (19) sb m

krajczy (16), krejczy (3); krajczy Mymer1 (2), BartBydg (2), RejZwierz, Mącz (2), RejZwierc, BudNT, StryjWjaz, ModrzBaz, ActReg, SarnStat (4); krejczy Calep (3).

a jasne; krejczy z tekstu nie oznaczającego é.

Fleksja
sg
N krajczy
G krajczégo
D krajcz(e)mu
A krajcz(e)go

sg N krajczy (12). ◊ G krajczégo (3); -égo (1),-(e)go (2). ◊ D krajcz(e)mu (3). ◊ A krajcz(e)go (1).

Sł stp, Cn notuje, Linde XVII w.

1. Służący krający i podający pokarmy przy stole; structor Murm, Mymer1, BartBydg, Calep; praegustator Mącz, Calep, Cn; incisor BartBydg; carptor, carpus, chironomos, creodaetes, diribitor, edeatra a. edeatres, scindendi opsonii magister, scissor Cn (8): Murm 176; Structor. Vorſchnaider. Krayczy. Mymer1 11v; BartBydg 73, 151b; Mącz 150c; Praegustator ‒ Credenczarz, kreiczy. Calep 834a, 960a, 1011b. [Cf KRAJCA BierRozm 14.]
2. Urzędnik dworski, pierwotnie obowiązany do krajania i kosztowania potraw podawanych panującemu, w XVI w. godność tytularna; structor Mącz (11): HEnrik [król] gdy zá żywotá ſyná koronował/ Ku cżći s pirwſzą potráwą/ k ſtołu przyſługował. Rzekł mu ieden/ zacnego to kráycżego macie RejZwierz 21v; Mącz 422c; StryjWjaz B3; ActReg 104; Pieczęći Vrzędników Dworſkich. Márſzałkowá/Podkomorzégo/ Podſkárbiégo/ Kuchmiſtrzá/ Podczáſzégo/ Kráyczégo/ [incioris JanStat 900] Podſtolégo. SarnStat 1117.
Zestawienia: »krajczy koronny« (1): Wielmożnemu pánu/ pánu Mikołáiowi z Laſká/ Kráycżemu Koronnemu Stároſcie Kraſnoſtáwſkiemu y Málborſkiemu. RejZwierc 240.

»krajczy stołu naszego [= królewskiego]« (3): Mikołay Laſki Kráyczy Stołu náſzégo Stároſtá Máłborſki y Kraſnoſtawſki SarnStat 1044 [idem (2)] 1065, 1195.

»krajczy w Wielkiem Księstwie Litewskiem« (2): BudNT przedm a2v; Drukowano w Losku w Drukárni Wielmożnego Páná/ iego miłośći páná Ianá Kiſzki Kráycżego w Wielkiem Kśięſtwie Litewſkiem. ModrzBaz kt.

Synonim 1. kredencarz.

Cf KRAJCA

MB