![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: KREPULEC | Następne hasło: KRERANIE » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
KRERAĆ (1) vb impf
e jasne (Cn e pochylone).
Fleksja
| indicativus | ||
|---|---|---|
| praes | ||
| sg | ||
| 1 | kreråm | |
| 3 | kryrå | |
praes 1 sg kreråm. ◊ [3 sg kryrå.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.
Znaczenia
O głosie żurawia, gęsi itp.; gruere Mącz; clangere Cn: Gruo, Kreram yáko żoraẃ. Mącz 150a; [Iż pies ſſczeka/ Gęś kryra/ Wielbłąd rże: to ludźie od nich prziymuią ErazmJęzyk Hhv (Linde)].
Cf KRERANIE
TG