Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: [KRĘCAĆ]

Następne hasło: KRĘCENIE »

KRĘCĄCY SIĘ (3) part praes act

kręcący się (2), krącący się (1); kręcący się Mącz (2); krącący się Calep.

Zawsze sie.

Fleksja

sg
m	N	krącący się	f	N	kręcącå się

sg m N krącący się (1). ◊ f N kręcącå się (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. kręcić się.

Znaczenia

1. Wijący się (1)
2. Wirujący, pełen wirów (2)

1. Wijący się; contortus, deflexus, maeandratus, tortuosus Cn (1):

Wyrażenie: »tak i owak się kręcący« (1): Maeander Rzeká bárzo ſie dziwnie krąząca/ y ták y owák kręcąca Mącz 203c.

2. Wirujący, pełen wirów; verticosus Mącz, Cn; turbineus Calep, Cn (2): verticosus amnis, Wyrowáta/ kręcąca ſie rzeká. Mącz 486d; Calep 1094b.

Synonimy: 1. krążący się, wijący się.

Cf KRĘCIĆ SIĘ