[zaloguj się]

KRZEWINA (22) sb f

e oraz a jasne.

Fleksja
sg
N krzewina
G krzewiny
A krzewinę
I krzewiną
L krzewinie

sg N krzewina (3).G krzewiny (4).A krzewinę (5).I krzewiną (1).L krzewinie (9).

stp, Cn notuje, Linde XVIII w.

Krzaki, zarośla; frutetum Mącz, Cn (22): wekrzewynye na lagyewnyczky dzyedzynye yey zaſtąpill. LibMal 1544/93v, 1544/93v; Rozgroḿ ty ſtádo owiec wnet iáki wrzaſk będzye/ Iáko ſie po krzewinie wnet ſzukáią wſzędzye. RejWiz 37; Iuż kiedy w drogę iedzyeſz/ pátrzay po krzewinie/ Kędy ſie kto obráca/ á kędy cie minie. RejWiz 192, 93v, 96v, 98, 142v, 158, 189v [2 r.], 190; Fruticosus, Pełny krzewiny Mącz 138b, 138b; Adam/ gdy mu zgáſłá tá ſwięta ſwiátłość w ſercu iego/ wnet ſie krył po krzewinie RejPos 339; poſtąpyel pan Ian zikorſki temu lorkowy Krzewynyę wtele tego ogroda ZapKościer 1584/47v; PudłFr 32.
Szeregi: »krzewina albo chrost« (1): Frutetum [...] Myeyſcze gdzie wiele Krzewiny álbo chróſtu yeſt. Mącz 138b.

»kierz albo krzewina« (1): Rubus, Kiers/ álbo krzewiná czernie álbo głóg ná którym yágody czerwone roſtą yeżyny. Mącz 359b.

»krzewie albo krzewina« (1): Retae arbores quae ex ripis fluminum eminent, aut in alveis ipsorum stant, Krzewie álbo krzewiná chróſt ná brzegách álbo też w ſámicách rzék roſtąca. Mącz 354a.

a. Pułapka na ptaki z gałęzi ułożonych tak by imitowały krzaki; tu w przen (2): Pátrzayże tego chłopá márnego ſproſnego/ Tego ſwiátá chytrego ná wſzem obłudnego Iáko ná nas ſzyroko tę ſiatkę rozbiya/ A rzadki z nas chociay wie ktory ią omiya. Náſtáwiał nam krzewiny z roznemi przyſmáki/ Do ktorych dziwno łudzi nędzne nieboraki. RejWiz 103v, 104.

Cf KIERZ, KRZAK, KRZE, [KRZEW], KRZEWIE

IM