« Poprzednie hasło: KRZYZMOWY | Następne hasło: KRZYŻACIEC » |
KRZYŻ (1626) sb m
k- (1574), c- (52); -y- (1551), i- (75).
sg | pl | |
---|---|---|
N | krzyż | krzyże |
G | krzyża | krzyż(o)w |
D | krzyżowi, krzyżu | krzyż(o)m |
A | krzyż, krzyża | krzyże |
I | krzyżem | krzyżámi, krzyżmi |
L | krzyżu | krzyżach, krzyżoch |
V | krzyżu |
sg N krzyż (213). ◊ G krzyża (390). ◊ D krzyżowi (16), krzyżu (7); -owi FalZioł, KromRozm I, LubPs, BibRadz, OrzRozm, BielKron, WujJud, CzechRozm, SkarŻyw (2), CzechEp; -owi:-u OpecŻyw (5 : 7). ◊ A krzyż (302), krzyża (1); krzyż : -a BielKron (17 : 1; 175v). ◊ I krzyżem (150); -em (39), -(e)m (111). ◊ L krzyżu (429). ◊ V krzyżu (9). ◊ pl N krzyże (14). ◊ G krzyż(o)w (22). ◊ D krzyż(o)m (3). ◊ A krzyże (52). ◊ I krzyżámi (4) KrowObr (2), StryjKron, ReszList, krzyżmi (3) BielKron, RejZwierc, SkarŻyw. ◊ L krzyżach (6), krzyżoch (5); -ach KrowObr (3), SienLek, KochPhaen; -ach : -och FalZioł (1 : 5); ~ -åch (1) KochPhaen, -ach (1) SienLek, -(a)ch (4).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI ‒ XIX w.
- 1. W starożytności urządzenie do wymierzania hańbiącej kary śmierci; dwie belki złożone w poprzek, do których przybijano skazanych (1168)
- 2. Obraz, wizerunek, podobizna krzyża Chrystusa (257)
- 3. Znak krzyża czyniony ręką (81)
- 4. Figura przypominająca krzyż, dwie linie przecinające się pod kątem prostym (55)
- 5. Część kręgosłupa w miejscu, w którym wyrastają kończyny dolne, u zwierząt także przednie; pas pleców nad pośladkami (63)
- *** Bez wystarczającego kontekstu (2)
»na krzyżu umrzeć« (1): muśim pierwey ná iego [Chrystusa] ſrogą śmierć pátrzyć [...] á ćierpieć wzgárdę/ wymiátánie/ biczowánie y wſzytki nędze/ á ná koniec ná krzyżu vmrzeć SkarKaz 123a.
»na krzyż wbić (a. przybić), na krzyżu przybić« (3 : 1): Sufficere cruci et in cruce, Ná krzyżu przibyć. Mącz 127a; świętego Philippá ná krzyſz wbili. SkarŻyw 385, 41, 188.
»na krzyżu wisieć, wieszać, zawieszony; na krzyż zawieszać« (2 : 1 : 1 : 1): Gdy [Filip] mizernie ná krzyżu wiśiał/ trzęſienie ziomie wielkie ná miáſto ono przyſzło SkarŻyw 385, 126, 408; Kośći w tobie podruzgano Gdy ćię ná krzyżu wieſzano. MWilkHist G2; Crucifigo ‒ Nakrziz zawieſząm, krzizuię. Calep 273b.
»na krzyż zdać« (1): Pokuſzali ſie aby mie zrzućili czuſz ze czci moiey, a przeto mnie na krzyz zdali. WróbŻołt E7.
W charakterystycznych połączeniach: krzyż okrutny (5), srogi (10).
»na krzyż(u), do krzyża, ku krzyżowi przybić (a. przybity, a. przybijanie)« = affigere cruci Vulg (10 : 6 : 5): PatKaz III 90v, 129; A tako go rozciągnąwſſy iako ſtrunę na lutni/ wielkim gozdziem ku krzyżu przybili. OpecŻyw 139v, 133v, 139, 141; TarDuch C5v; WróbŻołt L8, Pp7; MurzHist F, Gv; RejPos 105, 109; ArtKanc E4; Bądźćie pozdrowione godne cżći nogi Páná IEzuſá Chryſtuſá zbáwićielá náſzego/ dla nas ná krzyżu przybite. LatHar 267, 55, 275, 292, 521; WujNT Act 2/23, Col 2/14.
»na krzyżu rozbić, rozbity; na krzyż rozbić, rozbity« (5 : 6; 3 :1): Iezuſa milégo na krzyżu okrutnie rozbitégo/ niemiloſciwé podnieſienijé. OpecŻyw 140, 130v, 133v, 139v; OpecŻywSandR nlb 5; RejPos 105, 108v, 172; ArtKanc D10, D11v, D13, D17v, E3v, E9; SiebRozmyśl H4.
»na krzyżu rozciągnąć (a. wyciągnąć), rozciągniony, rozciągnienie, rozpięty, rozpięcie; na krzyż rozpięty« (2 : 8 : 2 : 5 : 1; 1): OpecŻyw [79v], 134v, 139, 140, 141; ná krzyżu ręce ſwoie/ y nogi ſwoie wyćiągnął/ y był miedzy dwiemá łotry/ iáko łotr naywiętſzy wpośrzotku záwieſzon KrowObr 49v, 108, 113v; BielKron 139; CzechRozm 216; GrabowSet Pv; LatHar 266, 275, 308, 309, 515; SiebRozmyśl H4, I4v; SkarKaz 161b.
»na krzyżu skonać« (1): W Cżás dźiewiątey ná Krzyżu Pan ſkonał godźiny LatHar 310.
»na krzyżu umrzeć (a. umierać), umierający« [szyk zmienny] (21 : 2): ij proſſa tego czego lotr proſyl vcyebye gdis za nas nakrziza[!] vmyeral. BierRaj 20; PowUrb +2v; OpecŻyw 98v, 142, 157, 163v, 184; TarDuch C6v; WróbŻołt ee4; KrowObr 45v, 154v, 200v; BielKron 144v; KarnNap D2v; NiemObr 120; ArtKanc C, D13, M12v; LatHar 522; WujNT Aaaaaa; SiebRozmyśl Hv; Máło przed tym powiedźiał vczniom ſwoim/ iż wiele ćierpieć/ y w wielkiey zelżywośći vmrzeć ná krzyżu/ y potym z martwych wſtáć miał. SkarKaz 122a, 157b.
»na krzyżu wisieć (a. zawiesić, a. zawisnąć), zawieszony (a. wiszący), zawieszenie (a. wiszenie)« [szyk zmienny] (40 : 25 : 5): BierRaj 21, 21v, 23; botz oto wiſſę na krzyżu nagi/ ſromotny OpecŻyw 141, [79v], 88v, 141v, 142, 142v (18); OpecŻywSandR nlb 5; TarDuch C6, D4v, Ev; MurzHist F; LubPs Zv marg; wiſząc ná krzyżu rozmáite naśmiewiſká y vrągania ſlyſzał y widział KrowObr 49v, 45v, 49v [2 r.], 114, 125v, 200v, 218; HistRzym 45v; RejPos 75, 154; BiałKat 213v; WujJud 231v; RejPosWstaw [1433]v; CzechRozm 10; Bądz miłośćiw á obroń duſzę moię/ dla ktoreieś ná krzyżu wiśieć racżył. SkarŻyw 120, 263, 271, 393 [2 r.]; MWilkHist G2v, G3; NiemObr 138; ReszPrz 83; ReszList 160; ArtKanc D8v, D19v [2 r.], E9, E15; ktoryś we trzy godźiny po záwieſzeniu ná krzyżu/ z wielkim głoſem/ Duchá twego S. w ręce Oycá niebieſkiego polećił y oddał. LatHar 544, 80, 267, 280, 282, 294 (12); SiebRozmyśl I4v.
»krzyż drzewa świętego« (1): panna [...] blogoſlauyonego yezuſa noſyla ktory myal bycz na krzyſz drzeua ſzwyątego przybyt PatKaz III 90v.
»drzewo, drewno krzyża (świętego, a. Chrystusowego, a. żywego)« [szyk 24 : 2] (25 : 1): Ia Krol Otto obiecuię y przyſięgam/ przes Oyca y Syná/ y Duchá Świętego/ y przes to Drzewo Zywego Krzyżá/ y przes ty Reliqwie Swiętych. KrowObr 32v, 109v, 172v, 239; BielKron 78 marg, 154v, 376v [3 r.]; RejPos 47v; dla drzewá krzyżá S. klaſztor ná łyſey gorze poſtáwił SkarŻyw 356; A on mu kazał cáłowáć drzewo krzyżá świętego/ y gdy kładł nań ręce/ otworzyło ſię práwe oko iego. SkarŻyw 455, 73, 393, 396 [2 r.], 396żp, 397, 595; ArtKanc D19; GrabowSet N3v; LatHar 292; WujNT 382 [3 r.], Zzzzz3v.
»męka na krzyżu« (1): Ale iż wy temu niewierzyćie/ áby Kryſtus dośić vtzynił przes mękę ſwoię ná krzyżu KrowObr 87v.
»krzyż odkupienia naszego« (1): [św. Helena] Nálázłá y gozdzie/ ktorymi Pan przykowany był. z iednego wędzidło vcżynione: drugi ná koronę Ceſarſką włożony ieſt. [...] poſłáłá Konſtantynowi koronę drogiemi kámieńmi ozdobioną: ktore do żelázá przypcione/ nadroſzſza krzyżá odkupienia náſzego perłá/ ſpoiłá. SkarŻyw 398.
»krzyż (Pana) Krystusow, Pański (a. Pana), Boży, Jezusow« = crux (Domini) Iesu (Chrisi) Vulg (10 : 9 : 1 : 1): KrowObr 174; Leop Ioann 19/25; [św Helena] kazáłá ſtáre Zydy męcżyć/ áby powiedzyeli gdzye był zákopan krzyż Páná Kryſtuſow. BielKron 154v, 155, 345; OrzQuin M4v; WujJud 52 [2 r.]; CzechRozm 236v; SkarŻyw 397 [3 r.], 398 [2 r.], 598; Symon Cyreneyſki nieśie krzyż Chriſtuſow. WujNT 289; Ná krzyżu Páńſkim trzy przednieyſze ięzyki poſwięcone/ ktorymi y piſmo S. ieſt podáne/ y ofiárá Mſzey S. bywa ſpráwowána WujNT Zzzzz3v, 382 [2 r.], Gal 6/14; SkarKaz 41b.
»śmierć na krzyżu« (3): á wſpomni że on dla twey miłośći podiął śmierć ná krzyżu/ á ták wſzytki pokuſy zwyćiężyſz HistRzym 106v; GrabowSet O4v; WujNT 766.
»znak, znamię, piętno krzyża« [w tym: krzyża świętego (53)] (44 : 25 : 1): y mowicz kladacz the krziziky znamyę krziza ſwyąthego kladą czyą do ſwego dobrego yſzbi thu nyepoſtalo nygdi nycz złego vymyą oycza LibMal 1544/84v; RejKup Iv; Broń Boże lud thwoy przes to známię Swiętego Krzyżá. KrowObr 172v, 162v, 174; OrzQuin M3, M3v, M4, M4v [2 r.], N3; BiałKat 246, 266; Tákże też gdy Znákowi Krzyżá S. cżeść cżyniemy/ nie drzewu/ áni śrzebru/ áni złotu (ktorebychmy okrom znáku deptáli) ále Pánu/ ktorego zwyćięſtwá ten ieſt znák/ cżeść wyrządzamy. WujJud 49, 43v [2 r.], 52, 169v, Mm4v; Cżyni mu potym Kápłan na cżele y ná pierśiach/ znák krzyżá świętego/ poniewaſz im Duch zły przez Páná Chriſtuſá zwyćiężon/ y mocy ſwey pozbáwion ieſt KarnNap B3v; y tákem wiełe bitew wygrał y Tyránnow ſkruſzył: żadnych ofiar y cżárow nieſtroiąc: ále znák krzyża S. przed woyſkj memi noſząc/ y cżyſtą modlitwę cżyniąc. SkarŻyw 306, 21, 56 [2 r.], 57, 120 [5 r.], 159 [2 r.] (28); OrzJan 32; LatHar 5, 57, 73, 390, 443, 614; Známię krzyżá S. znák Chrześćijániná. WujNT Zzzzz3v, 104 [2 r.], 159, 297, 298, 429 (13). Cf »wziąć na się znak krzyża świętego«, »włożyć na się znamię krzyża świętego«.
»wziąć na się znak krzyża świętego« = ochrzcić się (1): MIeczyſław pierwſzy pan náſz Chrześćiáńſki, Doſtawſzy przy Chrzćie świętym łáſki Páńſki. Skoro wziął ná ſię znák Krzyzá świętego, Sſtał ſię dziedzicem kroleſtwá wiecznego. KlonKr C.
»włożyć na się znamię krzyża świętego« = przeżegnać się (1): Potym włoż ná ſię známię Krzyżá S. bo káżdą ſpráwę do tego známieniá zácżynáć rádźi S. Hieronym LatHar 135.
»klasztor (u) (Świętego) Krzyża« [w tym: z elipsą „święty” (1) ] (5): Klaſztor S. Krzyżá ná Lyſey gorze záłożył látá 1006. BielKron 345v, 277v, 345v, L1114v; StryjKron 371.
»kościoł Świętego Krzyża« [w tym: z elipsą „kościoł” (7)] [szyk 17 : 1] (18): Item v ſzwyąnthego krziza wkoſzczyelye ſchcrzynką vkradl przed Ciborium LibMal 1547/136v, 1547/130, 1553/174; Ná Klepárzu w Krákowie nie dawno ten obycżáy záginął/ bo tám v świętego krzyżá mſzą Słowieńſkim ięzykiem ſpiewano. BielKron 343, 175v, 181, 341, 359, 359v (12); SkarŻyw 397; SarnStat 1104 [2 r.].
»Nalezienie Świętego Krzyża« = święto kościelne obchodzone 3 maja [w tym: dzień Nalezienia Krzyża Św. (3)] (5): LatHar +3, 387, 742; Ewángelia w dzień nálezienia Krzyżá S. WujNT 311 marg, Vvvvv4.
»ołtarz Krzyża Świętego« = krzyż, na którym ofiarował się Chrystus [tym: z elipsą „święty” (1)] (18): A ty mily panie/ ktorys mnie grzéſſnégo tedy naprawil/ gdys na oltárzu krzyża ſwiętégo ofiarowán był. OpecŻyw 72v, 153v; OrzQuin I2, Nv, [Aa6]; RejAp 71v; RejPos 47, 89v, 106, 133, 139 (10); WujJud 232; ále báránká niepokalánego co dźień na ołtarzu krzyżá ofiáruię LatHar 194.
»ołtarz Krzyża Świętego« = ołtarz z relikwiami krzyża świętego (1): przed ołtarzem krzyża S. ábo ſtałá ábo ná twarz leżáłá. SkarŻyw 160.
»Po(d)wyższenie, Podniesienie Świętego Krzyża« = święto kościelne obchodzone 14 września [w tym: dzień, podwyższenia krzyża świętego (5)] (8 : 4): Trzeczie roki po S. Margorzęczie y potem w Poviecziech inſſych a viecze ve Lwovie począwſſy ve czwartek po povyſſeniv s. Krziza ComCrac 15v, 15v; KrowObr 174; Leop AAA4v; Pocżąwſzy od podnieśienia Krzyżá S. aſz do wielkiey nocy/ co rok pośćiła. SkarŻyw 160; W dźień podwyżſzenia świętego Krzyżá. LatHar 390, ++5, ++7, 391, 742; WujNT 356 marg, Vvvvv4.
»święto, dźień Krzyża Świętego« [szyk 3 : 1] (3 : 1): Ná dźień tedy krzyżá S. gdy wſzyſtek lud ná kazánie ſię S. Chryzoſtomá zſzedł/ Przyidźie/ z wielką pompą Ceſarzowa SkarŻyw 88; ReszPrz 42; LatHar 323; Przeto też y dwoie święto Krzyżá S. w kośćiele vſtáwiono: y wielką cześć záwſze drzewu krzyżá S. wyrządzano. WujNT 382. ~
»Krzyż Święty« = święto Świętego Krzyża obchodzone 3 V lub 14 IX [w tym: z elipsą „święty” (1)] (7): A w milcżeniu ták ſię kocháłá/ iſz raz od krzyżá S. aſz do Wielkieynocy żadnego do ludzi ſłowá nieprzemowiłá SkarŻyw 581; Krzyż z Lucyą ma iák Piątki Bliżſze Srzody: poſty dawne LatHar ++7; WujNT 157 marg.
»w Święty Krzyż« = w dzień Świętego Krzyża (1): Wyſep Koſomelá Hiſzpani przezwáli ſanctam Crucem/ iż tám w ſwięty Krzyż Máiá przypłynęli. BielKron 448v. ~
W połączeniu szeregowym (1): On będąc Wſzechmogący, nie był v złych wźięty/ krzyż, boleść, y chudobę rad mile podſtąpił/ áby ták z wiecżney nędze nas grzeſzne wykupił. ArtKanc I19v.
»podjąć krzyż« (1): pátrząc ná Ieſuſá [...] ktory máiąc przed ſobą weſele podiął krzyż [sustinuit crucem] WujNT Hebr 12/2.
»święty krzyż« (1): iżeś przez święty krzyż twoy (y gorzką mękę twoię) racżył świát (miłośćiwie) odkupić, LatHar 97.
krzyż czego (8): O Iezu námiloſciwſſy [...] Dáy mi krzyż wſtrzymaniá od wſſech zloſci oblapitz/ a on za tobą/ to ieſt dla twé ſwięté miloſci/ vſtawicżnie noſitz OpecŻyw 138v; GrzegRóżn K3; OrzQuin D3v marg; Zginienie ćiáłá rozumie się vmarthwienie przez krzyſz wyrzucenia ze Zboru/ gdźie cżłowiek thák bywa iákoby go iuż nie było/ gdy go niema zbor Páńſki/ ále cżárt poſtáremu. GrzegŚm 63, 39; SkarŻyw 30; ArtKanc F19; SkarKaz 122a.
krzyż czyj [w tym: pron poss (43), G sb (9)] (52): Chłubá Beſtiey s krzyżá wiernych Bożych RejAp Dd2v; CzechRozm 226; SkarŻyw 294; CzechEp 26; (marg) Krzyż niewieśći. (‒) Krzyż záś ná niewiáſtę Pan Bog ten włożył/ mowiąc Pan temi ſłowy do niewiáſty: [...] rozmnożę fráſunki y trudnośći twoie/ y będźieſz pod mocą mężá twego/ á on tobie będzie roſkázował. WerKaz 292. Cf »krzyż nosić«, »krzyż wziąć«.
W połączeniach szeregowych (4): CzechRozm 235; CzechEp *2, 368; Tu rácżey ná mię krzyże/ boleści/ y fráſunki dopuſzcżay/ ábyś nádemną po śmierći/ wiekuiśćie ſpráwiedliwośći nie dochodźił LatHar 146.
W porównaniu (1): a bych pana boga przeſ wiarę prawdziwą vznał ktorą krzyſz (iako cień ſłoncze) zawſzdi naſladvie. SeklWyzn 3v.
»krzyż dopuścić (a. przepuszczać)« (3): Ieſli mię ſpytaſz tzemu Pan tákowe krzyże tu ná wierne y wybrane ſwoie dopuſztza? powiem. KrowObr 238, 238 marg, Rr2.
»krzyż kłaść« (4): BielKron 194; SkarŻyw 21, 32; Krzyż Bog kłádzie ná nas dla náſzego pożytku. WujNT Zzzzz3v.
»krzyż nosić (a. znosić, a. znaszać), (po-, pod)nieść, noszony; (z)noszenie krzyża« [w tym: krzyż swój (19)] [szyk zmienny] (29 : 12 : 1; 8): SeklKat K3, Q2v; A thák tu ieſt wielką pociechá tym ktorzy w ćirpliwośći krzyż ſwoy noſzą/ idąc zá Pánem ſwoim. LubPs B3, A5, X3; KrowObr 6, 63, 186v, 237v, 238v, 239, 239v; A kto nie nieſie krzyżá ſwego [non baiulat crucem suam]/ á nie idzie zá mną/ nie może być moim zwolennikiem. Leop Luc 14/27; [Pan Bóg] wſzákże chce áby káżdy ſwoy krzyż nośił przez pracą y ćirpliwość. BielKron 4; RejPos 107 [2 r.], 165, 289v; bácż tu Iż Kryſtus záwſze iednę rzecż obiecował wiernym ſwym/ ktorzy zánim tu idąc nioſą krzyſz vtrapienia ſwego/ to ieſt ono weſołe/ á chwálebne zmartwychwſtánie GrzegŚm 39; KuczbKat 245; WujJud 143v; CzechRozm 225v, 226v [3 r.], *2; SkarŻyw 13, 62, 75, 89, [474]; CzechEp 49, 62; WerKaz 291; ArtKanc C17, F19, K20v, M17; GrabowSet S; LatHar 308, 434; WujNT 40, 64, 161 marg, 228, Luc 14/27, Zzzzz3v; WysKaz 13, 26 [2 r.]; KlonWor 44.
»krzyż włożyć; krzyż włożony« [szyk zmienny] (5 : 1): SkarŻyw 291; Ná mężá krzyż włożył Pan Bog/ gdy mowił do Iádámá temi ſłowy: [...] przeklęta źiemiá w ſpráwie twoiey/ w pracey będźieſz pożywał ſwey/ przez wſzytek cżás żywotá twego. WerKaz 291, 291 marg, 292; GrabowSet S; Boś ty ſam Pánie zá grzech moy/ Włożył ná mię ś. Krzyż ſwoy CzahTr H3v.
»krzyż wziąć, brać« [w tym: krzyż swoj (19)] = tollere crucem PolAnt, Vulg [szyk zmienny] (20 : 3): Nad to mówił dó wſzyſtkich/ kto chce za mną przyść/ niech śię zaprzy ſam śiebie/ i niechái bierze krzyſz ſwói na każdy dźień i za mną póidźie MurzNT Luc 9/23; KrowObr 189v; RejAp 88v; KuczbKat 140; BudNT Luc 9/23; CzechRozm 225v, 226, 232v, 240v, 242, 248, 254, 256; SkarŻyw 22; Gdyż/ kto iedno chce zá Chriſtuſem chodźić: temu ſię trzebá ſámego śiebie záprzeć y krzyż ſwoy ná ſię wziąć. Máth. 16. v. 24. CzechEp 368, 106; NiemObr 10; ArtKanc I19v; A kto nie bierze krzyżá ſwego [non accipit crucem suam]/ á nie náśláduie mnie/ nie ieſt mnie godźien. WujNT Matth 10/38, Matth 16/24, s. 152, Mar 8/34, Luc 9/23.
»krzyż ciężki« [szyk 1 : 1] (2): SkarŻyw 32; Ieśli wam tu ten krzyż ćięſzki/ pátrzćieſz ná piekielne męki/ iák w nich ćięſzkie thrapienie ArtKanc O3v.
»krzyż małżeński« (1): Właſny to ieſt krzyż małżeńſki/ o ktorym ſię w przyſzłą Niedźielę mowić będźie. SkarKaz 45a.
»krzyż święty« (1): A on okrutnik kazał ie rozmáićie męcżyć y pośćináć. Oni krzyż S. ná ſię kłádąc/ ochotnie ſzyie podáli. SkarŻyw 21.
»krzyżem uciążony« (1): Bo chociaż wierni od Páná Bogá tu bywáią krzyżem vciążeni/ chociaż w nędzy/ w vboſtwio/ w rozmáitych trudnoſciach ſą poſtáwieni/ wſzákoż oni iednák nic nie roſpacżáią RejPos 7.
»uczestnictwo krzyża« (1): prágnąc cnot iego y vcżeſnictwá krzyżá iego: chwalę Bogá náwyſokośći/ ze wſzytkimi Anioły y wiernemi kośćiołá iego SkarŻyw 374.
»krzyż to jest cierpliwość w każdym uciśnieniu« (1): náuká o wyznániu grzechow/ o wzywániu imieniá Bożego/ o krzyżu/ to ieſt/ o ćirpliwośći w káżdym vćiſnieniu/ ktory záwżdy muśi nieść kościoł wiernych a przebránych Páńſkich. LubPs aa4.
»krzyż i doległości« (1): nigdy z krzyżá ten święty y doległośći nie wyprzągł: a iedná nędzá po drugiey záwżdy nań biłá. SkarŻyw 347.
»krzyż i doświadczenie« [szyk 1 : 1] (2): SkarŻyw 294; co dźień ná krzyże y doświadcżenia Boſkie ſię gotuy LatHar 249.
»nawiedzenie i krzyż« (2): rozmnożyłá ſie we mnie wielką miłość przećiw tobie/ y ćiérpliwość w káżdym náwiedzeniu y krzyżu/ który tu ná mię kłádźieſz. SiebRozmyśl B2v, M2v.
»krzyż Pana Chrystusow i lekkie jarzmo Zakonu Bożego« (1): Kápłán przyoblecżon bywa mocą z wyſokośći/ zá ktorąby mogł krzyż Páná Chriſtuſow y lekkie iárzmo Zakonu Bożego znośić KuczbKat 245.
»pokuta i krzyż« (1): á inne grzechy ſwoie oną pokutą y krzyżem zmázowáć może SkarŻyw 294.
»krzyż, (i) prześladowanie« (2): Przypomina też krzyż y przeſládowánye ktore w tym kroleſtwie iego ná wierne przypadáć miáło/ iż mieli być prze imię iego pomordowáni. LubPs Q3v; ArtKanc L19. [Ponadto w połączeniach szeregowych 2 r.].
»krzyż abo trudności« (1): A choć do cżáſu krzyż ábo iákie trudności ná nie przypadáć będą/ wſzákże ſie im to ſowitą pociechą y wybáwieniem nágrodzić muśi. LubPs V5v. [Ponadto w połączeniu szeregowym 1 r.].
»krzyż i (to jest, albo) ucisk (a. uciśnienie)« (5): MurzNT 148v; LubPs bb4 marg; RejAp 45; Krzyż y vćiſki przychodzą ná wſzytkie pobożnie żyiące.WujNT Zzzzz3v, Cccccc3.
»krzyż a udręczenie« (2): káżdemu ſwemu wiernemu káżdy krzyż á vdręcżenie iego ma záwżdy nágrodzić hoynemi zapłátámi á ſowithemi pociechámi ſwemi. RejPos 162v; SkarŻyw 63.
»krzyż i umartwienie« (1): Zli też Chrześćijánie płákáć będą/ iż krzyżá y vmartwienia Iezuſowego ná ſobie nie nośili SkarKaz 5b.
»krzyż i (to jest) (u)trapienie« (5): LubPs A3, A5; CzechEp 119; Przez krzyż y vtrapienie przychodzimy do poznánia Bożego y do chwały wieczney. WujNT Zzzzz3v [2 r.].
»krzyż (Pana) Krystusow, Chrysta, Pański« = crux Christi Vulg, PolAnt [szyk 15 : 1] (14 : 1 : 1): KromRozm I A3; KrowObr C3, 77v, 98v, 99 [2 r.], 240; Leop Philipp 3/18; BibRadz Philipp 3/18; ſámołowki ſzátáńſkie/ ktore ná proſte y ſzcżyre ludźi ſtawia/ przez rozmáite ſwe nacżynia/ áby krzyż Chriſtuſow w niwecż obroćił CzechRozm 222; Krzyſz/ powiádá/ Páńſki od wſchodu słońcá y záchodu/ od połdniá y pułnocy ſkupił narody w ieden kośćioł/ w iednę wiárę/ y iedną głową w miłośći iey ſpoił. SkarŻyw 120, 372; WujNT Gal 6/12, s. 689, 690; nietylko wiek złoty W twey Polſzcze widźieć mamy/ lecz y przed náſzego Chryſtá krzyżem gwałt zwykły Máchmetá krwáwego. SzarzRyt C3.
»nieprzyjaciel krzyża« = inimicus crucis Christi Vulg, PolAnt (18): KrowObr C3, 77v, 98v, 99 [2 r.], 240; Leop Philipp 3/18; BibRadz Philipp 3/18; A Szláchtá co ieſt innego/ iedno Rycerſtwo Krolá Polſkiego/ z ktorym by Krol Polſki walcżył przećiwko kożdemu nieprzyiaćielowi Krzyżá Swiętego. OrzRozm M3v; BielKron 332; OrzQuin M3v; RejZwierc 187 [2 r.], 254v; PaprUp L3v; WujNT 689, Philipp 3/18; [krzyż] Vkaże ſię ná nagrodę oney wzgárdy/ ktorą P. Iezus ná nim dla ludźi podiął/ ná poháńbienie nieprzyiacioł krzyżá iego SkarKaz 5b.
»krzyż święty« (12): OrzRozm M3v; BielKron 332; OrzQuin M3v; RejZwierc 187 [2 r.], 254v; SkarJedn 255; Zbroią krzyżá świętego przepáſani Apoſtołowie/ wſzytkę moc nieprzyiaćielſką podeptáli. SkarŻyw 399, 195, 399; PaprUp L3v; SkarKaz 83a.
W charakterystycznych połączeniach: krzyż drewniany (5), srebrny, złoty (10).
»krzyż Pana Krystusow, Pański, Jezusow, Pana naszego Jezu Chrysta« = sancta crux Christi JanStat (3 : 2 : 1 : 1): iſz krzyż S. Páńſki/ ábo Ołtarze w poſt wielki zákrywamy SkarJedn 370, 261; SkarŻyw 399; SarnStat 554, 561, 573; SkarKaz 5b.
»krzyża pocałowanie« (2): Potym Olech głodem vćiśniony vprośił od nich pokoy/ ofiáruiąc ſię przez Krzyżá pocáłowánie/ y pod przyſięgą roſkazánie ich vczynić/ czego żadnym ſpoſobem nieſpełnił StryjKron 195, 215.
»krzyż święty« [szyk 140 : 1] (141): áby Vćiekali y drżeli zli Duchowie/ przed Swiętym Krzyżem chorągwią/ ktorą wtym woſku wyryto KrowObr 67v, 162v [2 r.], 166v, 175 [2 r.]; pátrzćie co Dámáſcenus o Agáreniech mowi: Náśmiewáią ſie z nas iáko z báłwochwálcow/ że Krzyżowi ś. pokłon y cżeść cżyniemy/ ktorym ſie oni brzydzą. WujJud 49; SkarJedn 233, 370; A oná to ſłyſząc cáłowáć krzyż święty pocżęłá: y padwſzy ná oblice ſwoie/ vkrzyżowánemu ſię pokłoniłá SkarŻyw 159, 101 [2 r.], 399 [2 r.], 458; WujNT 104; SkarKaz 5b, marg. Cf Fraza.
»krzyż i męka« (1): SkarKaz 457a cf »chorągiew krzyża«.
»krzyż albo pendent« (1): A przi tim Krziz. albo pendent. spiączią smaragdow. A z jedną perlą wielką wiſzączą WyprKr 3.
»krzyżem świętym poświęcić« (1): Tedy Chryzoſtom S. wziął wodę/ y prośił áby ią krzyżem S. Biſkup Fláuian poświęćił. SkarŻyw 86.
»krzyżem (świętym) (prze)żegnać (się), żegnanie« [szyk zmienny] (18 : 6): KuczbKat 145; Drudzy w przygodach ten obycżay máią/ Bogá wzywáiąc krzyżem ſie żegnáią RejZwierc 210v; Lecż gdy ś. Bęnedict krzyżem świętym ſklankę onę przeżegnał: ták iákoby w nię kámieniem vderzył/ zdruzgotaną zoſtáłá/ y on ſię iad ná ziemię wylał. SkarŻyw 249; A Kleobiuſz przyſtąpiwſzy á krzyżem S. ſłucżone mieyſcá żegnáiąc/ vzdrowił młodzieńcá SkarŻyw 451, 86, 90, 92 [2 r.], 97, 171 (16); ReszPrz 41; ReszList 167; LatHar 57; WujNT Dddddd, Zzzzz3v; SkarKaz Ooood.
»uciekać jako czarci od świętego krzyża« (1): á od posłuſzeńſtwá kośćielnego y vrzędu w hárdośći ſwey ták vćiekáią/ iáko Cżárći od świętego krzyżá. SkarŻyw 213.
»krzyż (u)czynić« [w tym: czym (5), na czym (3)] [szyk zmienny] (11): KrowObr 103 [3 r.]; BielKron 329; SkarJedn 232, 233; y wziąwſzy rękę iego/ krzyſz nią ná ſwey głowie vcżyniłá: y wnet ozdrowiáłá. SkarŻyw 374, 334, 436, 553; SkarKaz Ooood.
»znaczyć krzyżem« (2): KromRozm I L4; znáczćie ſię/ y domy wáſze krzyżem/ á wnet ſię cżárt rozſypie SkarŻyw 393.
»kreślany krzyż« (1): Darmo y ony kreſláne krzyże/ ktore tzynićie rękomá nád wodą/ nád chlebem/ nád winem/ nád ſolą/ nád ogniem/ gromnicámi/ zielim/ bágnem/ báránki/ kołatzmi/ kádzidłem/ mirrą/ złotem? KrowObr 239.
»krzyż święty« [szyk 41 : 1] (42): A w imię Páńſkié czynić/ nic inégo nie ieſt/ iedno od Krzyżá świętégo poczynáć to/ co chcemy dobrze w łáſce Bożéy dokónáć OrzQuin M3, M4v; KuczbKat 145; SkarJedn 233, 237; Powiádał iſz ſzáthan ták ieſt ſłáby wiernym/ ktorym zbáwićiel deptać po nim moc dał/ że ſię z niego łácno náśmiać/ y krzyżem S. práwie go zá nos wodzić mogą. SkarŻyw 57, 86 [2 r.], 90, 92 [3 r.], 142, 179 (29); ReszPrz 41; ReszList 167; A ieſli idźie o Krzyż święty/ Antychryſtowáć to zabáwká miedzy inſzemi będzie/ nie dopuſzcżáć vżywánia znáku Krzyżá S. LatHar 57 [2 r.], 580; WujNT Dddddd; SkarKaz Ooood. Cf »święty boży krzyż«
»dać krzyż [komu] na krzyżaki [przeciw komu]« = pozwolić na wyprawę krzyżową (1): Ten [papież Eugeniusz III] ziechał był z Rzymá do Fráncyey/ tám dał krzyż krolowi Fráncuſkiemu ná krzyżaki przećiw Sárácenom BielKron 181.
»puścić krzyż« = ogłosić wyprawę krzyżową (1): Puśćił Papież krzyż po wſzytkich zyemiach Krześćiáńſkich BielKron 180.
»[na kogo] wziąć od papieża krzyż« = dostać pozwolenie na urządzenie wyprawy krzyzowej (1): Zá co Pan Bog Leſká zárázem ſkarał/ iż woyſko krzyżowe nie ná Litwę/ ná ktorych był wziął od Papieżá Krzyż/ ále ná ſwoich obroćił. StryjKron 370.
»[od kogo] wielkim się żegnać krzyżem« = bardzo się odżegnywać (1): A dopiero od rżądu Iſzpańſkiego/ wielkiem ſię żegnáćie krżyżem. GórnRozm D3.
I sg w funkcji okolicznika sposobu: »krzyżem« = na krzyż, w kształcie krzyża (17): KuczbKat 245; Iego na pierwſzą woynę przećiw Amálechitom wypráwił Moyżeſz: ná ktorey on ręką y miecżem/ á Moyżeſz modlitwą y krzyżem/ to ieſt/ ręku ná krzyſz podnieśienim walcżąc/ ſtárli moc nieprzyiaćielſką SkarŻyw 300. Cf »krzyżem leżeć« »krzyżem paść«.
W porównaniu (1): zá grániczné znáki pokazał/ kopce [...] álbo znáki znáczné w polách [...] w leśiéch znáki ná kſztałt krzyżá vczynioné [signa ad instar crucis facta JanStat 420]/ iáko ieſt obyczay SarnStat 464.
»krzyżem paść (a. padać, a. upaść), upadły« [szyk zmienny] (7 : 1): OpecŻyw 101v; dokońcżywſzy modlitwy/ padł ná zyemię krzyżem cżyniąc dzyęki Pánu Bogu ze wſzego dobredzyeyſtwá iego BielKron 77v; Iacere alteri ad pedes, Upáść przed kim krziżem/ to yeſt modlić ſie álbo prośić zmiłowánia. Mącz 161b, 293d, 414d; RejZwierc 61; Potym Arcybiſkup klęknie/ á Krol też krzyżem pádnie StryjWjaz D2; Nieumiém ia/ gdy w żagłe Vderzą wiátry nagle/ Krzyżem pádáć/ y świętych przenáydowáć dáry KochPieś 11; [daryvsz [...] pathl na oblycze krzyszem [super faciem suam se prostravit] HistAl 1510 217].
~ na krzyż od czego = w poprzek (1): niechby ſtánął źwierzyniec láſu práwie cudnego: ćiemny/ źielony/ ćichy/ wymierzony po ſznurze/ przedźielony łąkámi y ná krzyż od płotu. GostGospPon 170.
»na krzyż kreślić (a. pokreślić)« [szyk zmienny] (2): y kreſzicz krową przeſz wſſythko czyalo na krzyſz LibMal 1544/86; A to w niwecż żeć gębę/ ná krzyż pokryſláią/ Alboć wzory ná twarzy/ páznokty zdzyáłáią. RejZwierz 122v.
»na krzyż przekroić (a. rzezać)« (2): á wvſzu mu żyły nákrzyż przekroy iż s nich kreẃ poydźie SienLek 167; Calep 293a. ~
»przedni krzyż« (1): Piſze Phiſiologus iż to zwierzę [osioł] w przednim krzyżu ieſt mdleyſze/ ale na zad mocznieyſze FalZioł IV 4b.
Synonimy: 1. 2. krucyfiks; 5. lędźwi.
JB