Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: KTOKOLE

Następne hasło: KTOKOLWIE »

KTOKOLI (2) pron

Fleksja

N ktokoli (2).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Znaczenia

Zaimek „kto” w połączeniu z partykułą uogólniającą „koli”; każdy, kto; kto tylko.
- Względny w odniesieniu do zaimka wskazującego jako podmiotu lub dopelnienia zdania nadrzędnego wprowadza w antepozycji zdanie podrzędne określające bliżej osobę przez ten zaimek wyrażoną (2)

Zaimek „kto” w połączeniu z partykułą uogólniającą „koli”; każdy, kto; kto tylko.

Względny w odniesieniu do zaimka wskazującego jako podmiotu lub dopelnienia zdania nadrzędnego wprowadza w antepozycji zdanie podrzędne określające bliżej osobę przez ten zaimek wyrażoną (2): ktokoli naucżá albo káże bez dopuſſcżeniá náwyſſego biſkupa/ tego mámy vmorzytz. OpecŻyw 120v, 63v.

Cf KTOKOLE, KTOKOLWIE, KTOKOLWIEK