[zaloguj się]

KUCZYLABUHA (2) sb f

kuczylabuha (2), [kuczylabuka, kilczabuha].

-c- (1), -cz- (1).

Fleksja

N sg kuczyl(a)buha (2).

stp, Cn brak, Linde XVIII w.: kulczyba.

bot. Strychnos nux vomica L., kulczyba wronie oko; drzewo z rodziny połatowatych (Loganiaceae) rosnące w tropikalnej części południowo-wschodniej Azji i na jej wyspach, zawiera silnie trujące alkaloidy: strychninę i brucynę głównie w nasionach, używane w lecznictwie (2): Roſcie też tam [nad Donem i Wołgą] Kuczilabuha ziele: ktore v nas wronie oko zową MiechGlab 26, **2; [Item/ Kuczylabuka/ vel vt alii exprimunt kylczabuha et in Latino sonat, oculus cornicis Miech B2v].

Synonim: »wronie oko«.

AKtt