[zaloguj się]
[pdf]

BANKIERZ (8) sb m

bankierz (7), bankirz (1); bankierz BibRadz (2), WujNT (3), SarnStat (2); bankirz KromRozm III.

ban- (7), bån- (1); ban-: bån- WujNT (2 : 1); e pochylone.

Fleksja
sg pl du
N bankiérz
G bankiérz(o)w
D bankiérz(o)m
A bankiérza

Sg N bankiérz (1). ◊ A bankiérza (1). ◊ pl G bankiérz(o)w (2). ◊ D bankiérz(o)m (4).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI i XVIII w.

Człowiek trudniący się transakcjami pieniężnymi, przyjmowaniem lub pożyczaniem pieniędzy za procent, wymianą itp., bankier, wekslarz, lichwiarz; argentarius, mensarius, mensularius, nummulariolus, nummularius, trapezita Cn (8): Pan Kryſtus ſąm [...] ſtoły bánkirzom poprzewracał/ y pyenyądze roſypał. KromRozm III H5v; BibRadz Matth 25/27 marg, Mar 11/15; WujNT Matth 21/12; OBiecuiemy też náznáczyć przerzeczonym Studentóm Bánkiérzá álbo Zydá w Krákowie/ który będźie miał doſtátek pieniędzy ku pożyczániu im ná zaſtáwy SarnStat 205, 205.
Szeregi: »mincarz abo bankierz«: miałeś tedy pieniądze moie poruczyć tym co pieniądzmi hándluią/ (marg) mincarzom, ábo bankierzom. (–) á ia przyſzedſzy wżdybym był odebrał ſwe z lichwą. WujNT Matth 25/27 marg.

»bankierz abo stolnik«: á przeczżeś nie dał śrebrá mego ná bank (marg) bánkierzom ábo stolnikom, co pięniądzmi hándluią. (‒) WujNT Luc 19/23 marg.

Synonimy: minca, mincarz, mincownik, monetnik, odmieniacz, stolnik, stołecznik.

Cf BANKARZ

BC