[zaloguj się]

BANKIET (5) sb m

bankiet (4), bańkiet (1); bankiet CzechEp, PowodPr, VotSzl, GosłCast, bańkiet WierKróc.

a jasne; teksty nie oznaczają é, prawdopodobnie e jasne (tak Cn).

Fleksja
sg pl
N bankiet
G bankiet(o)w
L bankietach

sg N bankiet (4). ◊ pl G bankiet(o)w (3).L bankietach (4).

stp brak, Cn notuje, Linde XVIIXVIII w.

Znaczenia
Wystawna uczta; compotatio, concaenatio, convivium, coena, daps, epulum, epulae, mensa Sicula, Asiana, cerealis pompa Cn (5): Pogánom Hołd dawáiąc/ ſwe tzęſto ſzácuią/ Ich báńkietow poddáni dobrze przypłácuią. WierKróc A3v; Zániechaymy koſztownych bánkietow/ wymyślnych potraw/ poſzoſnych woźnikow/ poośmiornych kobiercow VotSzl C4; GosłCast 37.
Wyrażenie: »bankiety włoskie«: że y Papieżá dáleko w Rzymie bánkietow ſwych Włoſkich vżywáiącego/ bronić chce/ y ſwey też przy nim/ y rowiennikow ſwych/ kuchniey. CzechEp 323.
Szereg: »bankiet abo uczta«: Ieden bánkiet ábo vcżtá/ mogłáby wielką gromádę poddánych áż iák miarz do vmoru ogłodzonych [...] ożywić. PowodPr 70.

Synonimy: uczta, gody.

BC