[zaloguj się]

1. KUPIENIE (22) sb n

Pierwsze e jasne, końcowe pochylone.

Fleksja
sg
N kupienié
G kupieniå
D kupieniu
A kupienié
L kupieniu

sg N kupienié (2).G kupieniå (9).D kupieniu (1).A kupienié (5); -é (1), -(e) (4).L kupieniu (5).

stp notuje, Cn brak, Linde bez cytatu.

Nabycie czegoś drogą wymiany na podstawie obopólnej zgody: emptio Mącz; mercalio Calep (22): Mącz 102c, 318c; HistRzym 74; Empturio – Poządliwi ieſtem do kupienią. Calep 360b, 654b.

kupienie czego (14): ZapWar 1520 nr 2248; LibMal 1544/79v; O kupieniu ſzołtyſtwá. UstPraw Fv; nie mogli nic náleść kupić ku żywnośći/ drudzy do Piaſtá chodzili w obycżay kupienia żywnośći BielKron 342v; CzechRozm 237v, 238 [2 r.]; ModrzBaz 34; wſzytkę máiętność ná vbogie rozproſzył: tylko ſobie ná kupienie kśiąg świętych/ cżterdzieśći zlotych zoſtáwił. SkarŻyw 452, 440; Calep 360b; SarnStat 211. Cf kupienie czego przez kogo.

kupienie czego przez kogo (2): A ſą poſtánowioné rzeczy [...] około kupienia Dźieśięćiny przez Pány SarnStat 185, 112.

W przeciwstawieniu: »kupienie ... dar« (1): Bo kupienié bliźſzy może krewny odłożyć, ále dáru y zamiány nie może. SarnStat 1269.

Szereg: »kupienie, (abo, i) przedanie« [szyk 2 : 1] (3): SeklKat I2; Plato w Twoich Práwách roſkázuie/ żeby ták Przedawcá iáko y Kupiec/ dzieśięć dni po przedániu ábo kupieniu rzecży w Mieśćie zmieſzkał ModrzBaz 34; SarnStat 1271.

Synonim: nabycie.

Cf 1. KUPIĆ, KUPNO

JB