[zaloguj się]
[pdf]

KURCYJAN (1) sb m

kurcyjan a. kurcian.

Fleksja

G pl kurcyjån(o)w.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Dworzanin; tu zapewne członek doborowego wołoskiego oddziału wojskowegot rycerz (por. mołd. kurtjan ‘dworzanin’) [cortisanus Łaec śr]:

W przeciwstawieniu: »chłop prosty ... kurcyjan«: O Wáłáskiey Spráwie Rycerſkiey. [...] wiele ich naydźie w Woyſcże chłopow proſtych/ okrom Kurcyanow/ co Dębowe ſtrzemioná máią y Siodłá bes pokrowu/ á wżdy ſie chłop potka dobrze z drzewem ná przodku BielSpr 69.

Cf KORTYZAN

MK