« Poprzednie hasło: KURECZKA | Następne hasło: 2. [KUREK] » |
1. KUREK (72) sb m
kurek (25), kurk (41) [w funkcji n-pers], kurek a. kurk (6); kurek RejRozpr, LibMal (5), OrzList, Mącz (5), BielSat (3), RejZwierc (2), BielRozm (3), PaprPan (2), Calep (3); kurk ZapKościer (41).
e prawdopodobnie jasne (tak w -ek).
sg | |
---|---|
N | Kurk, kurek |
G | Kurka |
D | Kurkowi |
A | kurka |
I | Kurki(e)m |
L | kurku |
sg N Kurk (23), kurek (18). ◊ G Kurka (4). ◊ D Kurkowi (9). ◊ A kurka (12). ◊ I Kurki(e)m (4). ◊ L kurku (2). ◊ [pl N kurki cf KURKA. ◊ A kurki cf KURKA].
Sł stp brak, Sł stp nazw os, Cn notuje, Linde XVI (pięć z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
- 1. Dem. od „kur” ‘samiec kury domowej’ (4)
- 2. Przedmiot mający kształt ptaka
(16)
- a. Wycięty z blachy umieszczany na szczytowych partiach budynków w formie ruchomej, podatnej na podmuchy wiatru chorągiewki (4)
- b. Atrapa ptaka (drewniana lub wycięta z blachy) służąca za cel w ćwiczeniach i zawodach strzeleckich członków Bractwα Kurkowego (w XVIII w. zamieniono kurka na tarczę celowniczą) (12)
- c. [Motyw ptaka jako ozdoba strzemion]
- 3. Otwór z rurką, kran; także kołek, czop do zatykania małych otworów w beczkach i innych naczyniach (6)
- 4. n-pers (46)
W porównaniu (1): chodzi iáko kurek Nátknął zá bieretek piorek RejRozpr 13.
»wygrać kurka na kościele« = oszukać się, nie nie zyskać, zawieść się (1): Márnie zginąć muſieli dla wáſzey złey rády/ Te co dobrze rádzili mieliſcie zá baby. Otożeſcie wygráli kurká ná koſciele/ Y Heſyony nie máſz was zginęło wiele. PaprPan Ff3.
»kurek na kościele« (3): o tym nic nie piſze/ choćiaż y kurká ná kośćiele/ y powrozy v dzwonow opiſuie. CzechEp 191. Cf Zwroty.
W porównaniach (2): Iako by kurka ſtrzelił chodzącz ſie nadyma Gdy zna kęs łaski pańskiey wſzytko iuż ża nicz ma RejJóz G8v; RejZwierc 225.
»kurka (s)strzelić« = trafić do celu (2): RejJóz G8v; Iáwnie zli ludzie s tego triumphuią/ Gdy ſpráwiedliwość ſwiętą wyniczuią. Kocha ſie káżdy by nawinnieyſzy był/ By kurká sſtrzelił/ gdy czego práwem zbył. RejZwierc 225.
»(z)strzelić kurka« = trafić do celu, ten. wygrać w zawodach strzeleckich; tu przen: metonimicznie: postanowić, załatwić coś po swej myśli, szczęśliwie (3): RejKup Bb; OrzQuin Y4v; Nalepiey ten kurká ſtrzelił/ co ſię niebieſkiego Bał oycá y páná ſwego. Ná on świát z dobrym ſumnieniem/ pięknie ſię wypráwił Tu dobrą ſławę zoſtáwił. KlonŻal C3v.
»na kurku utracić« = utracić pieniądze w strzelaniu do kurka (2): Co wſzyſcy Rzemieśnicy ná kurku vtrácą/ To wſzyſtko bráćia miła ſwym groſzem zápłácą. Rycerſkie to ćwicżenie powiádáią oni/ Przeto ſwoie vtráty ná ſláchćie pogoni. BielSat C3 [idem] BielRozm 19.
kurek u czego (2): Mamma [...] Rurká álbo kurek v rur y zdroyów yákoby odęta gębá/ z których wodá wycieká. Mącz 210d, 107a.
»rurka, (albo) kurek« (3): Papilla etiam, Rurká álbo kurek którym wodá z rur ciecze. Mącz 276c, 210d; Siphunculus ‒ Rurka, kurek. Calep 984a.
Cf KURASZEK, [KURZEJEK], KURZEJKA
IM