[zaloguj się]
[pdf]

KWIKAĆ SIĘ (1) vb impf

Fleksja
indicativus
praes
sg
3 kwikå się
conditionalis
pl
3 m an by się kwikały

praes 3 sg kwikå się. ◊ [con 3 pl m an by się kwikały.]

Sł stp, Cn brak, Linde XVI – XVII w.

Gzić się, brykać: Emissarius equus, Zwádliwy kóń który ſie kwika á biye s drugiemi końmi ná paſzy. Mącz 226b; [ieśli też ktory miał konie waśniwe/ tedy ie ták dobrze przywięzowáli/ żeby ieden drugiego nie dośięgał áni ſie kwikáły. BielKron 1597 632 (Linde).].

Synonimy: brykać, gzić się.

Formacje współrdzenne cf KWICZEĆ.

JB