[zaloguj się]
[pdf]

KWITNĄCY (61) part praes act

Fleksja
sg
mNkwitnący fNkwitnącå nNkwitnąc(e)
Gkwitnąc(e)go Gkwitnącéj G
D Dkwitnącéj Dkwitnąc(e)mu
Akwitnący, kwitnąc(e)go Akwitnącą A
I Ikwitnącą I
Lkwitnącym Lkwitnąc(e)j L
Vkwitnący Vkwitnącå V
pl
N m pers kwitnący
subst kwitnąc(e)
G kwitnących
D kwitnącym
A m pers kwitnąc(e)
subst kwitnąc(e)
I m kwitnącymi
f kwitnącémi
L kwitnących

sg m N kwitnący (5). ◊ [G kwitnąc(e)go.] ◊ A kwitnący (1), kwitnąc(e)go (1). ◊ L kwitnącym (1). ◊ V kwitnący (1). ◊ f N kwitnącå (3). ◊ G kwitnącéj (6); -éj (1), -(e)j (5). ◊ D kwitnącéj (4); -éj (1), -(e)j (3). ◊ A kwitnącą (4). ◊ I kwitnącą (1). ◊ L kwitnąc(e)j (7). ◊ V kwitnącå (2). ◊ n N kwitnąc(e) (3). ◊ D kwitnąc(e)mu (1). ◊ pl N m pers kwitnący (1). subst kwitnąc(e) (6); -é (1), -(e) (5). ◊ G kwitnących (1). ◊ D kwitnącym (1). ◊ A m pers kwitnąc(e) (1). subst kwitnąc(e) (8). ◊ I m kwitnącymi (1). f kwitnącémi (1). ◊ L kwitnących (1).

Sł stp s.v. kwitnąć, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w. s.v. kwitnąć.

Wydający kwiat, okrywający się kwiatami; vernans Mącz; florens, floridus, florulentus Cn (61): Tentzi ieſt moy oblubienietz/ mąż moy/ ij ſtroz dziewitztwa mego/ w iego ziemi zawżdy ſą rożeé z liliją kwitnącé/ ij wſſytko roſkoſſné kwijécié OpecŻyw 3; HistAl I7v; LubPs X5v, dd5v; RejWiz 128v; Drzewo Figowe wydáło figi ſwoie/ winnice kwitnącé [vineae florentes]/ wydáły wonność ſwoię. Leop Cant 2/13, Cant 1/15; BibRadz Cant 1/15; Mącz 389c, 393a [2 r.], 484a; Bóg oſzláchćił [ziemię] dźiwnémi ſpoſoby: To górámi/ to láſy/ to kryſztałowémi Rzékámi: to łąkámi pięknie kwitnącémi. KochFrag 22.

W porównaniach (2): Y co yeſt inſſego nędzny człowiek iedno iáko kwiatek kwitnący ktoremu y wiátr y ſlońce záwádzi RejPs 150v, 78v. [Cf Przen W porównaniach BudBib Ps 36/35.]

W przen (8): PatKaz I 9v; PatKaz III 100v; proſimy pokornie naſz miły panie: aby w naſſę płonoſc raczyl wſſczepic kwitnącą roſzczkę ſwiętey wiary twoiey RejPs 138; RejAp 173v [2 r.]; KochPs 140; CzechEp 37; POzdrawiam ćię święty Anyele Boży/ kwitnący kwiatku niebieſki/ kśiążę śláchetne/ ktoremu ieſtem od Páná Bogá porucżony LatHar 47.
Przen: Dobrze się mający, pomyślnie się rozwijający, przynoszący pożytek, wyróżniający się czymś, wspaniały, bujny (38): naſz miły panie [...] racz łaską ſwoią tak ochędozyc nas: iſz bychmy znali nad ſobą kwitnącé błogoſawienſtwa ſwiętego boſtwa thwoiego RejPs 199v; mieſzkáiąc á chodząc miedzy pogány/ widźiałem ie kwitnącymi [vidi abundantes eas] BibRadz 4.Esdr 3/33, Dan 4/1; RejAp 182v; Tu iuż rozumieſz ieſlic co pomogą bogáctwa twoie/ ábo zacnośći twoie/ w ktorych teraz pływaſz/ buiaſz/ á kochaſz márne ciáło ſwoie/ ieſli ſie tám nie okażeſz s kwitnącą wiárą á s ſtałą nádzieią RejPos 6v; RejZwierc 210; KochPs 106; GrabowSet E3, I2v; [okázaliſmy to wſzytko dowodnie z Doktorow ſtárych y Piſárzow inſzych Kośćielnych/ ktorzy byli zá onego pierwſzego kwitnącego Kośćiołá rychło po Apoſtołech JungaRozwiąz 206].

kwitnący czym (1): Siedźiáłáś droga perło/ kwitnąca cnotámi: Piáſtuiąc ná ſwym łonie Krolá niebieſkiégo SiebRozmyśl G.

kwitnący w czym (7): [wierni] bacżą iż ſą iákoby na ſtronę od Páná zárzuceni/ á iż ſą niewierni od niego wywyzſzeni/ w fortunach kwitnący. LubPs K; RejZwierc 263v; SkarŻyw 209, 589. Cf Wyrażenie.

W porównaniach (2): Widziałem niezbożniká ſtráſznego á kwitnącego iáko bobek zielony [virescentem sicut laurus viridis]. BudBib Ps 36/35; był kośćioł Boży kwitnący iáko cżyſta oblubieńcá SkarŻyw 511.

W charakterystycznych połączeniach: kwitnące(-a, -y) błogosławieństwo, cnota, dowcip, kościoł, wdzięczność, wiara, wolność (2); kwitnąca młodź.

Wyrażenie: »kwitnąca młodość; kwitnący w młodości« (15; 3): RejPs 115v, 135; LubPs A3, A4v, A5, T5v; RejWiz 190v; żaden nie ieſt ták mocny y ták kwitący w młodośći/ coby ſię przedemną oſtáć mógł. BibRadz I 3b marg; Mącz 498d; RejZwierc 136; StryjWjaz A2; Y ty kwitnąca młodośći/ Y ty doźrzáła ſtárośći/ Dayćie pánu cześć ſpółecznie/ On ſam godźien chwały więcznie. KochPs 215, 135; GrochKal 26; LatHar 27, 290; (nagł) Boleſław III. Krzywouſty. (–) Boleſław będąc w kwitnącey młodośći, Wpráwny w rycerſkie wſzelkie przyſtoynośći. Ruſnaki, Węgry, y Niemce z Czéchámi, [...] Męznie porazał, myląc im ich ſzyki. KlonKr C4, Fv.
Szeregi: »kwitnący i piękny« (1): Był młodzieniec kwitnącey y piękney vrody/ á práwie z ocżu iego/ iáko mowią/ cnotá pátrzyłá. SkarŻyw 459.

»sławny a kwitnący« (1): áby ſpráwy y wſzytki rády náſze zawżdy były ſławne á práwie kwitnące w káżdich poſtępkoch náſzych RejZwierc 263v.

»świeży, (a) kwitnący (a nie zwiędły)« (2): Mącz 498d; weźmiecie koronę záwżdy świeżą á kwitnącą/ á nigdy nie zwiędłą. RejPos 301v.

»wdzięczny a kwitnący« (2): Ale iuż przydzye ná on wdzyęcżny á práwie kwithnący wiek zakonu nowego/ gdzye iuż będzye krolowáło to Kſiążę pokoiu. RejPos 17; RejZwierc 255.

Cf KTNĄCY, KWITNĄĆ, KWITNIĄCY, [KWITNY]

WG