![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.png){kind=logo}
![[SEARCH]](/static/img/icons/magnifier-left.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: RACHOWANY | Następne hasło: RACHOWNIK » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
RACHOWNICZY (3) ai
a oraz o jasne.
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| m | N | rachowniczy |
| pl | ||
|---|---|---|
| N | subst | rachownicz(e) |
sg m N rachowniczy (2). ◊ pl N subst rachownicz(e) (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn); poza tym w objaśnieniu s.v. rachmierski.
Znaczenia
Związany z liczeniem, obliczaniem; rationarius Mącz, Calep, Cn; arithmeticus, calcularius, calculatorius, numeralis Cn (3): Mensa etiam quadra dicitur, Tálierz y ráchowniczy ſtół ná którym ráchuyą Mącz 216d; Calep 896a.
Wyrażenie: »rachownicze księgi« (1): Rationarius codex, Regiſtr/ ráchownicze xięgi. Mącz 347c.
Cf RACHUBNY, RACHUNKOWY
JR