[zaloguj się]

 RACHUNKOWY (1) ai

Fleksja

N pl subst rachunkow(e).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI (ten sam przykład) i XVIII w.

Przymiotnik od rachunek”; służący do prowadzenia rachunków:
Wyrażenie: »księgi rachunkowe« = codex a. tabulae accepti et expensi, ratio expensi, rationarius codex Cn: Rationarius substantivum, Regiſtr/ xięgi ráchunkowe álbo ráchubne. Mącz 347c.

Cf RACHOWNICZY, RACHUBNY

JR