[zaloguj się]

RACHUBNY (1) ai

Fleksja

N pl subst rachubn(e).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład).

Służący do prowadzenia rachunków:
Wyrażenie: »księgi rachubne«: Rationarius, substantivum. Regiſtr/ xięgi ráchunkowe álbo ráchubne. Mącz 347c.

Cf RACHOWNICZY, RACHUNKOWY

JR