[zaloguj się]
[pdf]

LAMENTLIWY (13) ai

-a- (11), -å- (1) StryjKron; e jasne.

Fleksja
sg
mNlamentliwy fNlamentliwå nNlamentliw(e)
A Alamentliwą A
Ilamentliwym I Ilamentliwym
pl
N subst lamentliwé
G lamentliwych
I n lamentliw(e)mi

sg m N lamentliwy (3). ◊ I lamentliwym (1). ◊ f N lamentliwå (1). ◊ A lamentliwą (1). ◊ n N lamentliw(e) (2). ◊ I lamentliwym (1). ◊ pl N subst lamentliwé (1). ◊ G lamentliwych (2). ◊ I n lamentliw(e)mi (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

1. Lamentujący, płaczący, skarżący się; lamentabilis Mącz (7): Comploratio idem, lamentabilis mulierum comploratio, Lámentliwe niewieście opłákáwánie. Mącz 306a, 183b; GórnDworz 03v, Cc8v; A Lud poſpolity niewierny płákáli Bogow ſwoich z lamentliwym nárzekániem StryjKron 140; Calep 579b.

W charakterystycznych połączeniach: lamentliwy(-e) głos, narzekanie, opłakawanie, płacz.

W przen (1): [któraż niebieska moc] w cichą gołębicę álbo w lámentliwą Iáſkółkę ſie przekinie/ w chwilę nieſczęśliwą GosłCast 52.
2. Smutny, pobudzający do płaczu; luctuosus, lugubris Mącz (6): Gdy iuż tá porażká byłá y tę kleſkę wźięło to lámentliwe kroleſtwo/ oneyże nocy mordy [...] wielkie Turcy cżynili BielKron 308v; Luctuosus, Záłobliwy/ záłoſny/ ſmutny/ lámentliwy/ Pełny záłośći y vtrápienia. Mącz 199b, 199b; A przeto dla thych dwu rzeczy opowiádam przyść wiele znácnych y lámentliwych przygod LeovPrzep D3; GórnDworz Bb4; Są wiérſzé lámentliwé/ łzy w oczách niécącé GosłCast 37.

W charakterystycznych połączeniach: lamentliwa(-y, -e) piosnka, przygoda, rzecz, słowo, wiersz.

Synonimy: 1. płaczliwy, żałosny; 2. mizerny, smutny, żałobliwy, żałosny.

KN