« Poprzednie hasło: RADNIK | Następne hasło: 2. *RADNY » |
1. RADNY (228) ai
-a- (199), -å- (13); -å- GórnRozm; -a- : -å- Mącz (61:9), Modrz (12:3).
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | radny, radzien | f | N | n | N | radn(e) | |
G | radnégo | G | G | radn(e)go | ||||
D | radn(e)mu | D | D | radn(e)mu | ||||
A | radnégo, radny | A | radną | A | ||||
I | radnym | I | I | radnym | ||||
V | radny | V | V |
pl | ||
---|---|---|
N | m pers | radni |
G | radnych | |
A | m pers | radn(e) |
subst | radn(e) | |
I | m | radnymi |
sg m N radny (44), (praed) radzien (1) KochFrag. ◊ G radnégo (6); -égo (2), -(e)go (4). ◊ D radn(e)mu (3). ◊ A radnégo (10), radny (1); -égo (1), -(e)go (9). ◊ I radnym (21). ◊ V radny (1). ◊ f A radną (2). ◊ n N radn(e) (1). ◊ G radn(e)go (1). ◊ [D radn(e)mu.] ◊ I radnym (1). ◊ pl N m pers radni (43). ◊ G radnych (58). ◊ D radnym (4). ◊ A m pers radn(e) (21). subst radn(e) (1). ◊ I m radnymi (7). ◊ L radnych (2).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI (dwa z niżej notowanych przykładów) – XVIII w.
- Przymiotnik od „rada”
(228)
- 1. Od znacz. ‘porada, doradzanie’, też ‘wyjście z sytuacji’ (16)
- 2. Od znacz. ‘zespół doradczy’ (3)
- 3. Od znacz. ‘członek zespołu doradczego’ (1)
- 4. Będący członkiem rady, doradcą, też wysokim urzędnikiem, lub w jakiś sposób z nim związany
(208)
- Przen (3)
- α. W funkcji rzeczownika (3)
- a. W Rzeczypospolitej (58)
- b. W starożytnym Rzymie
(72)
- α. Senator; złożony z senatorów (47)
- β. Konsul, namiestnik prowincji (5)
- γ. Przewodniczący kurii czyli związku dziesięciu rodów rzymskich, stanowiących jednocześnie dziesiątą część tribus (1)
- δ. Urzędnik nadzwyczajny wyznaczony przez urzędującego konsula na wniosek senatu w czasie wojen lub zamieszek (1)
- ε. Naczelnik centurii (1)
- ζ. Cenzor, jeden z dwóch wybieranych przez comitia centuriata urzędników, których obowiązkiem było sporządzanie listy obywateli według klas, ogólny nadzór nad moralnością (1)
- η. Urzędnik pełniący funkcje sądownicze (5)
- θ. Członek rady w municypiach i koloniach rzymskich (5)
- ι. Przewodniczący kurii, czyli związku dziesięciu rodów rzymskich (1)
- κ. Biegły w prawie doradca, pomagający sędziemu w wydawaniu wyroku (2)
- λ. W wyrażeniu: »trzej radni panowie« = forma rządów u schyłku republiki złożona z trzech polityków, triumwirat (2)
- c. W starożytnej Grecji (3)
- d. Członek Sanhedrynu, żydowskiej rady starszych
(3)
- α. W funkcji rzeczownika (1)
- e. Członek rady złożonej ze zwolenników nauki Lutra, też jej przeciwników, mających dyskutować w sprawach zasad wiary (1)
- f. W wyobrażeniu rady piekielnej (1)
W połączeniu szeregowym (1): przećiwko ktoremu [papieżowi] żadney grozby obiecuiećie nietzynić/ y owſzem ieſliby kto tzynił: tedy to obiecuiećie ſkokiem Papieżowi obiáwić/ pomocni/ rádni/ y iemu wierni być. KrowObr 131v.
W połączeniach szeregowych (3): Gdyż tho nieomylnie [Pan] obiecał ludowi ſwemu/ kthory odſtąpi od niego y od poſłuſzeńſthwá iego: Iż wymę miedzy przełożonemi ich mądrego/ rádnego/ poważnego/ walecżnego RejPos 317, 253; RejZwierc 188v.
W połączeniach szeregowych (6): Abowiem málucżki národził ſie nam á ſynacżek dan ieſt nam [...] y názwano będzie iḿię iego/ Dziwny/ Rádny/ Bog/ Mocny/ Oćiec przyſſlego wieku/ Kxiążę pokoiu. Leop Is 9/6; RejPos 15, 33v; BudBib Is 9/6; CzechRozm 142, 179.
pan radny czego (2): Wnet Priamus ſynow wezwał y wſzytkich przyiacioł ſwoich/ kſiążąt/ y pánow rádnych kroleſtwá Troiáńſkiego w Frigiey BielKron 55v; StryjKron 310.
pan radny czyj [w tym: G pron (7), pron poss (5), ai poss (3)] (15): BielŻyw 105; tedy w Eipcye na granicach Eliopoleod było nyektore xiążę radny pan Faraonow HistJóz B3; á tak Mauryc ieſzcże z Rátyzbony od Ceſárzá wyiechawſzy obeſłał ſwoie pány rádne BielKron 227v, 72, 114; Ieſt nie dáleko od tąd iedno kſiążę moy pan rádny/ Poydę ku niemu HistRzym 42v, 43; RejZwierc 145; ModrzBaz 49; Ceſarzowi y iego rádnemu Pánu iáką pokutę [św. Romualdus] dał ná ſpowiedzi SkarŻyw 573 marg, 251, 310; StryjKron 131, 190, 657.
W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy kraju (5): Był też ſieſtrzeniec ich Fryderyk Margrábiá Brándeburſki/ s pány rádnymi Węgierſkimi y Polſkimi BielKron 398; Páweł [kupiec z Genui] [...]/ iechał do Moſkwy: tám będąc/ mieſzkał dwá mieſiąca rozmawiáiąc wiele rzecży s Pány Rádnymi Moſkiewſkimi. BielKron 436, 197, 414; StryjKron 190.
W połączeniu z imieniem (1): Po śmierci Swathoſłáwá/ Swádołt Pan Rádny/ iechał do Kijowá do Iáropołká BielKron 427v; [BielKron 1551 23].
W połączeniu szeregowym (1): Illius nunc fasces sunt, On teras yeſt pánem radnym Stárostą albo ynſzym vrzędnikiem. Mącz 119b.
»książę radny« (1): Ia ieſthem Ceſarz Iowinian/ ktorym ćiebie vcżynił wielkim pánem/ y kſiążęćiem mym rádnym. HistRzym 43.
»pan radny krolewski, krolowi« (1:1): Achitofel theż był Pánem rádnym Krolewſkiem BibRadz 1.Par 27/33; Izali ćię obrano pánem rádnym krolowi [Nunquid consiliarium regis posuerunt te]? BudBib 2.Par 25/16.
»radni ludzie« (1): [Skanderbeg radzi synowi:] rádne ludzi ſobie obieray/ prawdziwe y przykłádne doſwiadcżone BielKron 258.
»panowie radni i książęta« (1): Skánderbeg [...] obeſłał pány rádne y kſiążętá ſąſiednie proſząc áby ſie ziecháli ná Syem do Liſsego BielKron 258.
»lopotowie, to jest panowie radni« (1): Zebrawſzy ſie Lopotowie/ tho ieſt pánowie rádni/ z Władyki/ wybráli Neklaná ſyná Krzeſomyſlowá BielKron 321v.
»panowie radni ani rycerstwo« (1): Przyiechał tedy on chytry Pan Ruski Rádny do Iaropołká/ mowiąc/ nie vfay Pánom ſwym rádnym/ áni Rycerſtwu ſwoiemu StryjKron 190.
»sędziowie i radni panowie« (1): Bo Krol/ bes wielkośći Sędziow y rádnych pánow/ gránić [!] bronić y ludu ſwego rządzić nie mogł CzechRozm 181.
radny czyj (2): Leop 1.Esdr 6/6; W ten cżás też przyiał k niemu Chuſſy rádny iego/ ktoremu Dawid roſkazał áby ſzedł do Ieruzálem BielKron 72.
radny pan czego (1): [król Kazimierz] brátá Lodwiká Miſtrzá [...] zá ſwégo y króleſtwá Polſkiégo piérwſzégo rádnégo Páná ná wieki bierze SarnStat 1093.
pan radny czyj [zawsze pron poss] (4): March1Wiet Av; [król] iął ſie ſwoich pánow rádnych radzić co ſnimi [zbuntowanymi książętami] cżynić. BielKron 353; A gdźie w liśćiech gránice nie ſą opiſáné/ tám przerzeczoné Kśiążętá ſwé rádné Pány máią zeſłáć SarnStat 1109, 1093.
W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy kraju, ziemi (3): á Stephan [...] z Pány y z Boiáry Wołoſkimi prziechał do Krolá [Kazimierza Jagiellończyka]/ á tylko ſam od Pánow Rádnych Koronnych y Litewſkich wprowádzon vtćiwie do Namiotu StryjKron 662; NA drugi Rok 1514. Sigmunt będąc w Wilnie z Pány Rádnymi Litewſkimi pobor vchwalił StryjKron 737, 737.
W połączeniach szeregowych (2): Tegoż roku Zygmunt Krol/ ruſzył ſie z Litwy do Polſki/ proſtho ná Syem do Piotrkowá/ gdzye tám poſtánowiwſzy obronę/ [...] iechał do Krákowá s Pány Rádnymi/ Biſkupy/ Dworzány/ y z wielkośćią Rycerſtwá inego BielKron 420; ModrzBaz 31v.
»senat abo (i, to jest) panowie radni« (3): Co przynależy ná Senat/ y ná wſzytkie inſze oſoby rádne [senatum atque adeo omnes consiliarios]/ áby około wotowánia ná wſzytko bacżenie mieli. ModrzBaz 26; Ktorzi ná wotowánie oſtrą rozrywkę máią/ ći do Senatu/ to ieſt/ miedzy pány rádne máią być prziymowáni. ModrzBaz 74, 25v.
W połączeniach szeregowych (3): Optimates [...], Zacnieyſzy ludźie/ poważnieyſza śláchtá á pánowie rádni. Mącz 266d; Primas, primates, Zacnieyſzego ſtanu ludźie/ rádni pánowie/ wyſokich domów śláchtá. Mącz 322a, 324a.
»rada panow radnych« (1): Senatus, Rádá zgromádzenie pánów rádnych. Mącz 382b.
»radne państwo« = członkowie najwyższej rady, senat (1): Senatorius, Rádne páńſtwo/ ſenatorski Mącz 382b.
»radni panowie rzymscy« (1): Latusclavus, Radny pan, Ruyca [!]. Też/ Odzienie rádnych pánów Rzimskich. Mącz 56d.
»radni panowie a ślachta« (1): Lunatus calceus, Bót ná xtáłt xiężicá vcziniony/ który przed czáſy rádni pánowie á ſláchtá nośiłá. Mącz 199c. [Ponadto w połączeniach szeregowych 3 r.]
»panowie radni a zacniejsze osoby« (1): Orchestra, Plác w pośrzodku ſzranków ná którym gry ſpráwowano á ná którym też pánowie rádni á zacnieyſze oſoby śiadáły pátrzáyąc ná gry. Mącz [267]d.
LWil