[zaloguj się]
[pdf]

LEŃ (5) sb m

m (5), [m a. f].

Teksty nie oznaczają é.

Fleksja
sg pl
N leń leniowie

sg N leń (4). ◊ pl N leniowie (1).

Sł stp: leny (możliwa też lekcja ‘leń’), Sł stp nazw os notuje, Cn s.v. lenię się, Linde XVII – XVIII w.

1. Człowiek niechętny do wysiłku, opieszały, zwlekający; agasyrtus, deses, ignavus, iners, murcus, negligens, otiosus, solutus, somniculosus, somnolentus, supinus, tardus, timidus Calep (5): Agasyrtus ‒ Plugawiecz, len, ſmrodliwieć. Calep 41b; Deses, otiosus, ignavus, iners ‒ Len, prozni chleb. Calep 311a; Murci dicti sunt homines timidi et ignavi, qui ut militiae periculum effugerent, pollices sibi amputabant ‒ Leniowie, gnoikowie Calep 618a, [991]b, 1034a.
2. [Niechęć do wysiłku, lenistwo:
Fraza: »leń mię« = ciężko mi, lenię się; gravor, gravat me, piget me, pigror Cn: NAdto bráćia moi zdrowi bądzćie w Pánu/ toż piſać wam/ teraz iednák nie leń mię [mihi quidem non pigrum: nie lęnuię ſię BudBib]/ á wam pewno. BudNT Philipp 3/1.]

Synonimy cf LENIWIEC.

Cf 1. LENIEC, LENIEK, LENIWY, LENIWIEC

KN