[zaloguj się]
[pdf]

LINIJAŁ (5) sb m

linijał (4), lineał (1); linijał Mącz (2), Calep (2); lineał Mymer1.

Fleksja

N sg linijåł, lin(ea)ł (5).

Sł stp brak, Cn s.v. linija; prawidło, Linde XVIII w.

Przyrząd w kształcie listwy (czasem może też sznur), służący do wyznaczania i kreśleniα linii prostych; regula Mymer1, Mącz, Calep, Cn; canon Mącz, Cn; euthygrammum, linea, normula Cn (5): Mymer1 10v; Canon, Graece, Latine regula, Nauká wedle którey co ma być ſpráwowano/ też ſznur cieſielki [!]/ Liniał do vproſtowania. Mącz 34a; Calep 906b.
a. Przyrząd złożony zwykle ze sznurka i zawieszonego na nim ciężarka, służący do wyznaczania kierunku pionowego; pion; perpendiculum Calep, Cn; amussis Mącz; gnomon Cn (2): Amussis, Liniał/ álbo/ Ołowna ważká. Mącz 8c.
Zestawienie: »linijał mularski« (1): Perpendiculum Instrumentum fabrorum, quo plumbo a filo et gnomone pendente, rectitudo, seu obliquitas operis perpenditur, id est examinatur ‒ Ołow na ſznurze zawieſzoni, wedlie ktorego muliarze buduią, liniał muliarski. Calep 787b.

Cf LINIJA

KN