Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: LUTOWAĆ SIĘ

Następne hasło: 2. LUTOWANIE »

1. LUTOWANIE (2) sb n

lutowanie (1), lejtowanie (1), [lotowanie]; lutowanie Mącz; lejtowanie Calep.

Fleksja

	sg	pl
N	lutowani(e)
A		lutowani(a)

sg N lutowani(e) (2). ◊ [pl A lutowani(a).]

Sł stp notuje, Cn: litowanie, Linde XVII w. (z Cn): Mtowanie.

Znaczenia

1. Lączenie, spajanie (2)
2. [Prawdopodobnie coś zlutowanego]

1. Lączenie, spajanie; ferruminatio Calep, Cn; glutinamentum Mącz; plumbatura Cn (2): Glutinamentum, Lutowánie. Mącz 147a; Ferruminatio ‒ Leitowanie. Calep 415b; [Applumbatio [...] Lothowanye Cervus F40 255].

2. [Prawdopodobnie coś zlutowanego: pro seraculo magno pensili alias lutovania ad ianuam circa tartaros mrc. -/20/ Wawel 1530, 152.]

Cf 1. LUTOWAĆ

KCh