[zaloguj się]
[pdf]

ŁADOWAĆ (16) vb impf

Oba a oraz o jasne.

Fleksja
inf ładować
indicativus
praes
sg pl
1 ładuję
3 ładuje ładują
imperativus
sg pl
2 ładuj
3 niechåj ładują
conditionalis
sg
3 m by ładowåł

inf ładować (6). ◊ praes 1 sg ładuję (1). ◊ 3 sg ładuje (1). ◊ 3 pl ładują (2). ◊ con 3 sg m by ładowåł (1). ◊ imp 2 sg ładuj (3) [w tym: ładujże (1)]. ◊ 3 pl niechåj ładują (1). ◊ part praes act ładując (1).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Napełniać towarami, składać; plicare Calep; corbitare, onerare, saburrare Cn (16): Tego ſtrzedz/ áby żadney rzecży nie ſzukał dopiero kiedy łádowáć. GostGosp 90, 92 [2 r.]; Calep 814a.

ładować co (4): Zyto niż pocżnieſz łádowáć wſzyſtki rzecży do żywnośći y ſzkuty włáduy GostGosp 92, 92; Laduyże iágły y towáry ſkromne/ A nie ogromne. KlonFlis E3, E3.

ładować co [= na co] (3): Saburra ‒ Głaz, albo piaſsek miazſzi ktorim okreti ładuią abi głeby ſzłe [!]. Calep 935a; KlonFlis D2v, F2 (marg).

ładować w co (2): [majętność] bácżnie w ſtátki łáduy KlonFlis E.

ładować czym (2): [cudzoziemcy] Niechay perłámi łáduią okręty/ Nam niechay rodźi vpráwiona niwá/ Spokoyne żniwá. KlonFlis D2v; piaſkiem ábo kámieniem łáduią prożne okręty. KlonFlis F2 marg.

Z okolicznikiem sposobu (4): O Szpichlerzu ſtáray ſie kżády/ coby wozem nie łádował/ tylko pieſzym: gdyż drogá ná Wioſnę zła GostGosp 90; Ná ſzkutę chodźić/ ſypáć żyto/ kołem nápráwić/ á boſo łádowáć. bo boty á kurpie wiele zboża vſzkodzą. GostGosp 92, 94; KlonFlis E.

W przen [co] (1): Obfite żniwá y gumná Kuiáwſkie/ Tám ſię śćiągáią w ſzpiklerze Nieſzáwſkie/ Tám ſwe nádźieie/ łáduie źiemiánin/ Tám y mieſzcżánin. KlonFlis Gv.

Synonimy: nakładać, składać.

Formacje współrdzenne: naładować, przeładować, władować.

Cf ŁADOWANIE, [ŁADROWAĆ]

JZ