« Poprzednie hasło: [ŁAWICZNIK] | Następne hasło: ŁAWKA » |
[ŁAWICZNY ai
Tekst nie oznacza pochyleń.
Fleksja
pl | ||
---|---|---|
A | m pers | ławicznych |
I | m | ławicznemi |
inne formy | ||
pl N m pers a. sg m N - ławiczni, ławiczny |
pl N m pers ławiczni a. sg m N ławiczny. ◊ pl A m pers ławicznych. ◊ I m ławicznemi.
Sł stp, Cn, Linde brak.
praw. W funkcji rzeczownika: ławnik, przysięgły zasiadający w ławie sądowej:
W połączeniu z imieniem i nazwiskiem: na ktoreÿ schodcze bel Adąm, woÿth trzesnÿowsky, z lawÿcznemÿ, to yest Maczey Szbygyen, Stanyslaw Dydak. KsięgaSądTrześ 1597 nr 1501; lawÿczny, to yest Maczyey Szbÿgÿen, Tomasz Dÿak [...] y ÿnszÿ lvdze vczÿwÿ KsięgaSądTrześ 1597 nr 1502.
Wyrażenie: »siedm ławicznych« = zespół przysięgłych, zasiadający w sądach prawa niemieckiego: stalo sye ÿest wÿelkÿe prawo zagaÿone, ktorę jesth sprawowane przesz lethwoytha Adama Wóytanÿa y przess syedmy lawÿcznÿch KsięgaSądTrześ 1598 nr 1506, 1599 nr 1511.
Synonimy cf ŁAWNIK.
MK