[zaloguj się]

ŁAWNICZY (6) ai

-å- (4) GroicPorz, -a- (2) SarnStat.

Fleksja
sg
mN nNłåwnicz(e)
Głåwnicz(e)go Głåwnicżégo
Lłåwniczym L

sg m G łåwnicz(e)go (3).L łåwniczym (1).n N łåwnicz(e) (1).G łåwnicżégo (1).

stp, Cn notuje, Linde XVI w.

praw. Przymiotnik odławnik (6):
a. Przynależny, właściwy ławnikom, należący do ławników (4): Gdźiem też do tego Porządku przypiſował niektore ſpráwy wedle zwyczáiu Lawniczego Krák. GroicPorz C2.
Wyrażenia: »dom ławniczy« = urząd ławników (1): oddawánié podwód Komornikom [...] w domu Wóytowym/ Burmiſtrzowym/ álbo Láwniczym bydź ma SarnStat 973.

[»księgi ławnicze«: Acta scabinalia Kxięgi ławnicże Cervus F31 50v.]

»ławnicze miejsce« = urząd ławnika [szyk 1 : 1] (2): iákoż moim baczenim niewiem by inne ſądowne Lawnicze mieyſtce było/ s ktorego by ſobie inne Miáſtá y Miáſtecżká kſtałt y wzor ku náſládowániu mogły bráć/ iákos Krákowſkiego GroicPorz C2v; SarnStat 955.

b. Złożony z ławników (2):
Zestawienie: »Ławniczy Sąd« = sąd rozpatrujący sprawy poważniejsze [szyk 1 : 1] (2): Szeſćdźieſyąt ſzelągow/ ktore wedle dawnego zwyczáiu Lawniczego ſądu Krákowſkiego/ licząc káżdy ſzeląg po dwunaſćie pieniędzy/ vczynią groſzy czterdźieſći. GroicPorz k2v, nn4.

Cf [ŁAWICZNY], ŁAWNIK

TK