ŁAWKA (42) sb f
Oba a jasne.
Fleksja
|
sg |
pl |
N |
ławka |
ławki |
G |
ławki |
ławek |
A |
ławkę |
ławki |
I |
ławką |
|
L |
ławce |
ławkach |
sg N ławka (4). ◊ G ławki (6). ◊ A ławkę (6). ◊ I ławką (1). ◊ L ławce (6). ◊ pl N ławki (9). ◊ G ławek (3). ◊ A ławki (4). ◊ L ławkach (3); -ach (2), -åch (1); -ach : -åch BielKron (1 : 1).
Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVI i XVIII w.
Dem. od „ława”:
1.
Sprzęt do siedzenia dla kilku osób wykonany z deski na nogach lub podpórkach;
scabellum Mącz, sedile, sella, subsellium Calep (33):
Item powyedzial yſch pyothr zmaruchna kozdą nocz liegall wgiſzdbye lawką ſobie kvlawye prziſtawiwſschi. A mathka wkomorze ſama lyegala. LibMal 1544/80v,
1554/195;
RejFig A8,
Bb6 [2 r.];
Do pánow [dzieci] chodziły ná weſela miáſto iednego ćwicżenia/ tám ieſli co vkradł bicżem wźiął ná łáwce/ nie iżby tho mieli zá grzech álbo zá ſromotę/ iedno iż nieobycżáynie ſobie pocżął. BielKron 272v,
169,
234v;
Mącz 234d;
Sellaria – Mieſcze gdzie ławki rozſtawiaią. Calep 964a,
1021a;
Chłopię/ wymkni łáwkę moię/ Iuż ia ták obiad przeſtoię. KochPij C4.
W porównaniu (1): Był [Waleryjus] w tákim wzgárdzeniu/ iż po nim Sapor wſiadał ná koń iáko z łáwki BielKron 152v.
W charakterystycznych połączeniach: ławkę (4) odstawić, przystawić, rozstawić, wymknąć; pod ławkę zaźrzeć; na ławce bić, biczem wziąć, sieść.
Szeregi: »ławka i łoże« (
1):
przez poduſzek/ rowną rzecżą ſie wychowaćie/ niewcżeſnośći wytrwaćie/ źiemiá wám ſtoł łáwká y łoże BielKron 255.
»stoł (a. stołki), (albo, ani, i) ławka« [szyk 7 : 1] (8): Láwki áni ſtołká żadny [Turek] niema ku ſiedzeniu/ ále ná chędogim poſłániu ſiedzi ná źiemi záwiwſzy ſie ſzátą ſłuſznie. BielKron 259v, 255, 313v; Ieſli też pieſzo/ to álbo przez ſtoły álbo przez łáwki [nasz młodzieniec] ſkacże/ iednego nogą w bok/ drugiemu ſzpadą po gębie/ á ſobie theż álbo w bok/ álbo w goleń/ álbo ſklenice potłucże. RejZwierc 164; Calep 962a, 963b; Po Páńſkim odzieźdźie/ domy pochędożywſzy pozámykáć: piece/ błony/ ſtoły/ łáwki/ áby wſzędy były cáłe GostGosp 24, 10.
α.
Ławki w kościele (10):
RejFig Cc5v;
przyſzłá ná Mſzą iego kuchárká/ y tudźieſz podle żony y podle dźieweczki moiey w iedney łáwce poklękłá/ tey háńby śćierpiećiem niemogł/ porwałem ſye z łáwki OrzRozm H3;
W ten cżás gdy ten poſeł Pápieſki klęcżał w łáwkach v mátki Bożey w Rynku Krákowſkim/ poſeł Maxymilianá Ceſárzá Pizo/ [...] wyrzućił go z łáwki BielKron 407,
234v.
W charakterystycznych połączeniach: w ławce klęczeć, poklęknąć.
Wyrażenie: »ławki kościelne, w kościele« = subsellia ecclesiastica Murm, BartBydg (3 : 1): Murm 127; Subsellia. Kirchengeſtuł. Ławki koſciel Mymer1 8; BartBydg 152b; LibMal 1547/124v.
Szereg: »ławki albo formy« (2): Subsellia ecclesiastica. Geſtule yn der kirchen. Lawky álbo formy koſćyelne. Murm 127; BartBydg 152b.
a.
Podnóżek, stołek do opierania nóg;
scabellum Mącz, Vulg (2):
Scabellum, Máłá łáwká/ podnożek. Mącz 370b.
Przen (1):
Zwrot: bibl. »położyć [kogo] ławką [= jako ławkę] nog [czyich]« = poniżyć, upokorzyć (1): Donec ponam inimicos tuos, ſcabellum pedum tuorum. Ażeć położę nie przijaciele twoie/ ławką nog twych WróbŻołt 109/1.
b.
Element wyposażenia statku lub łodzi:
transtrum Calep, Vulg (2):
Transtra ‒ Ławki na ktorich prieżnici ſziadaią. Calep 1081a.
Wyrażenie: »okrętowe ławki« (1): Cedrowe drzewo z Lihanu gory wźięli/ ábyć poſtáwili máſzt: Dęby z Báſán ćioſáli ná wioſlá twoie: Okrętowych łáwek nácżynili tobie z kośći Słoniowey Indiyſkiey [transtra tua fecerunt tibi ex ebore Indico] Leop Ez 27/6.
2. Kram, lada sklepowa (2): Y ty nędzne Siennicczki [!] co śiáno przedáią/ Widźim iáko ná łáwce śiáno roſtrząſáią. BielSat B4v [idem] BielRozm 15.
3.
Kładka, pomost (5):
RejZwierc 175 [2 r.];
Y vbrawſzy ſie Popowie y Diakonowie w ornaty ſtali ná łáwkách k temu przypráwionych ná Dnieprze rzece StryjKron 141;
Zá tą zgodą/ przebyli one tám złe rázy/ Przez wody/ y przez błotá/ przez łáwki/ przez iázy. KlonWor 51.
W przeciwstawieniu: »most ... ławki« (1): był mosth alye nyeyesth any bandzie, y tho nyebyl mosth alye lawky bily, czo braly kamyenye ponych chodzancz na bvdowanye zamku LibLeg 7/100.
Synonimy: 1.α. forma; a. podnożek; 3. mostek, pomost.
TK