« Poprzednie hasło: ŁOWIĄC | Następne hasło: ŁOWIĆ » |
ŁOWIĄCY (10) part praes act
łowiący (8), łowiąc (2); łowiący LubPs, RejPos, Calep, LatHar (3), WujNT (2); łowiąc BielKron (2).
Fleksja
sg | ||
---|---|---|
m | G | łowiąc(e)go |
pl | ||
---|---|---|
G | łowiących | |
D | łowiącym | |
A | m pers | łowiąc |
inne formy | ||
sg a. pl N - łowiący |
sg m G łowiąc(e)go (2). ◊ sg a. pl N łowiący (1). ◊ pl G łowiących (3). ◊ D łowiącym (2). ◊ A m pers łowiąc (2).
Sł stp s.v. łowić, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Chwytający, łapiący różnymi sposobami; tu ryby; venans Vulg (10):
Wyrażenie: »ryby łowiąc(y)« [szyk 4:1] (5): Dáley płynąc/ nádeſzliſmy rybitwy w łodźiach łowiąc ryby BielKron 442v, 452v; Hamiotae – Wętkaribiłowiący [!] Calep 471b; [Pan] Vkazał ſię vczniom ryby łowiącym. Ktorzy ná ſłowo iego poimáli ryb bárzo wiele. WujNT Ioann 21 arg, przedm 40.
a. W funkcji rzeczownika: myśliwy; tu w przen (5):
Wyrażenie: bibl. »sidło łowiącego« = laqueus venantium Vulg (5): Ten Pan cyebye wybáwi s śidłá łowyącego [Vulg Ps 90/3]/ Z záráżenya káżdego ſłowá ſtráſzliwego/ Ktorymbyś myał pogorſzyć cżłowyecżeńſtwá ſwego. LubPs V; RejPos 47v; Duſzá náſzá iáko wrobl wyrwáną ieſt z śidłá łowiących LatHar 591, 591, 615.
KCh