[zaloguj się]
[pdf]

ŁOWNY (9) ai

o jasne.

Fleksja
sg
mNłowny nNłown(e)
pl
N m pers łowni
G łownych

sg m N łowny (6). ◊ n N łown(e) (1). ◊ pl N m pers łowni (1). ◊ G łownych (1).

Sł stp brak, Sł stp nazw os, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w.

Dotyczący łowów; myśliwski; venaticus Murm, Mymer1, BartBydg, Mącz (9): Venaticus, Myſliwy/ polny, lowny. Mącz 483c.
a. Umiejący łowić, dobry, zręczny do łowów; venationi assuetus, venari doctus Cn (7): Sagax, [...] Metaphorice proprie aut significat, Czuyny/ łowny/ oſtre powonienie máyąci/ yáko psi myśliwi. Mącz 364a.

W połączeniu szeregowym (1): Y myſliwiec poźrzawſzy ná pſá/ ná ptaka [!]/ iuż hnet wie czo w nim wre/ ieſli rącży/ ieſli łucżny/ ieſli łowny/ ábo gniewliwy GórnDworz L15.

Wyrażenia: »kot łowny« (1): [Daryjus do Aleksandra] ále ty iáko cżłowiecżek á owſzeki z mężow namnieyſzy ſiląc ſie nád máłoſć twoię [...] igry ſthroiſz/ iákoby myſz w domu gdzie kotow łownych ábo łápek nie máſz [ubi catule vel muscipule non sunt] HistAl C3v.

»łowny pies« = canis venaticus Murm, Mymer1, BartBydg (3): Murm 40; Mymer1 26; Venaticus, proprie canis, qui insequitur feras, lowny pyesz BartBydg 167.

Przen: O ludziach (1): Ták łowni ſą Celnicy teraz y z ſwoiemi Ogárámi żydkámi, że nam ſkrzynie náſze Roſtrząſáią, ſzperáią, woły zábieráią CiekPotr 60.
a) [Chciwy [na co]: Jawił się u nas jedęn matacz mowny, Na cudze mieszki prawie zawsze łowny Otwin(?)Erot 87.]
b. Zasobny w zwierzynę łowną; tu przen (1):
Wyrażenie: »łowne pole« = sytuacja, w której można mieć wiele materialnych korzyści (1): A bárzo to łowne pole Sporzey młoćić niż w ſtodole Choć ſieć ledá iáko ſtánie Iednák wżdy co przypádnie nánie Sárná/ záiąc/ Sobol/ liſzká Y kuná iey towárzyſzká RejRozpr C3.

Synonimy: myśliwy, polny.

Cf DUSZOŁOWNY, LUDOŁOWNY, NIEŁOWNY, SUSZOŁOWNY, ZYSKOŁOWNY

KCh