![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[SŁOWNIK POLSZCZYZNY XVI WIEKU]](/static/img/spxvi-logo.jpg){kind=logo}
| « Poprzednie hasło: [NABIEG] | Następne hasło: NABIEGAĆ SIĘ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NABIEGAĆ (2) vb impf
Oba a jasne, e pochylone.
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| pl | |
| 3 | nabiégają |
| praet | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | m pers | nabiégali |
| imperativus | |
|---|---|
| sg | |
| 3 | niechåj nabiegå |
praes 3 pl nabiégają (1). ◊ praet 3 pl m pers nabiégali (1). ◊ [imp 3 sg niechåj nabiegå.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI – XVII w.
Znaczenia
- 1. Biegnąc wpadać (1)
- 2. Uporczywie nachodzić, dopominać się usilnie (1)
- 3. [Przychodzić]
1. Biegnąc wpadać; incurrere Cn [na co] (1): ludzie pogáńſczy/ tylko dla ſławy ſwey ná ẃielkie niebeſpieczeńſthwá á práwie ná ſmierć ciáłá ſwe wydawáli/ ná dziáłá nábiegáli/ przez woyſká ſie przebijáli/ ná mury y w ognie wſkákowáli. RejZwierc 167v.
2. Uporczywie nachodzić, dopominać się usilnie [kogo o co] (1): Azac o te pożyczki nie nábiegáią mię: Rzadki dźień, żeby kilká ich v mnie nie było. CiekPotr 44.
3. [Przychodzić:
nabiegać co: Hiſzpáni/ ćiby pomórſkie kráie/ co wątleyſze nábiegáli/ y pośiádáli GrabZdanie C2.
Przen:
nabiegać na kogo: To ſą naiwdźięcznieyſzé dobrodźieyſtwá/ któré ſą gotowé/ któré ſámé ná nas nábiégáią SenekaGórn 62.
Szereg: »nie ukazować się ani nabiegać«: Niechay będźie podobny zápámiętáłemu. Pamięć iego/ niechay ſie w niczym nie vkázuie/ áni ſámá nábiéga. SenekaGórn 360.]
Formacje współrdzenne cf BIEŻEĆ.
Cf NABIEGANIE
LW