Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: NABIEGŁY

Następne hasło: NABIELIĆ »

NABIEGNĄĆ (3) vb pf

a jasne; e prawdopodobnie jasne (tak w biegać itp.).

Fleksja

praet
	sg
3	n	nabiegło

fut 3 sg nabiegnie (1). ◊ 3 pl nabiegną (1). ◊ praet 3 sg n nabiegło (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. nabiegać.

Znaczenia

1. Zgromadzić się w wielkiej ilości; tu żartobliwie o zawszonej głowie (1)
2. Napłynąć (1)
3. Obrzmieć, napełnić się (o stanach chorobowych) (1)

1. Zgromadzić się w wielkiej ilości; tu żartobliwie o zawszonej głowie [podmiotu czego, orzeczenie: 3 sg n] (1): Szcżeſz łeb chociay páznokty/ nie maſzli grzebieniá. A pewnie gdzye vłápiſz/ zá vchem Ieleniá. Doſyć tego nábiegło/ w ty głuche zapuſty/ Podobnoś nie polował RejZwierz I39v.

2. Napłynąć [podmiot: czego, orzeczenie: 3 sg] (1): Też gdy na ktore mieſtcze nabiegnie krwie/ tak iż ono mieſtcze naſinieie FalZioł II 8c.

3. Obrzmieć, napełnić się (o stanach chorobowych) (1): zwięż mu [koniowi] nogę nád krſzczycámi [...] iż mu nogá oćiecze/ thedy guzy krſzczyc nábiegną: weźmiſz roſpalone żelázo/ á przepal ony guzy SienLek 182v.

Formacje współrdzenne cf BIEŻEĆ.

Cf NABIEGŁY