« Poprzednie hasło: [NABIEGŁOŚĆ] | Następne hasło: NABIEGNĄĆ » |
NABIEGŁY (2) part praet act
a oraz e prawdopodobnie jasne (tak w na- oraz w biegły).
Fleksja
sg | ||
---|---|---|
f | N | nabiegł(a) |
pl | ||
---|---|---|
A | subst | nabiegł(e |
sg f N (praed) nabiegł(a) (1). ◊ pl A subst nabiegł(e) (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
Znaczenia
Obrzmiały (o stanach chorobowych); inflatus Cn s.v. napuchło co (2): Gnoy iego z miodem zmieſzany/ Na bolącżki nabiegłe dobrze przikładać takiez rany albo wrzody ſubtelne wycżyſcia barzo. FalZioł IV 7c; gdy ſie kthora inſza cżęſć ciała wzdęła ſie/ opuchła/ albo nabiegła była/ Tedy ią też muſi ze pchać y zboſć FalZioł V 34.
LW