[zaloguj się]

NABIEGŁY (2) part praet act

a oraz e prawdopodobnie jasne (tak w na- oraz w biegły).

Fleksja
sg
fNnabiegł(a)
pl
A subst nabiegł(e

sg f N (praed) nabiegł(a) (1).pl A subst nabiegł(e) (1).

stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.

Obrzmiały (o stanach chorobowych); inflatus Cn s.v. napuchło co (2): Gnoy iego z miodem zmieſzany/ Na bolącżki nabiegłe dobrze przikładać takiez rany albo wrzody ſubtelne wycżyſcia barzo. FalZioł IV 7c; gdy ſie kthora inſza cżęſć ciała wzdęła ſie/ opuchła/ albo nabiegła była/ Tedy ią też muſi ze pchać y zboſć FalZioł V 34.

Synonimy: naciekły, opuchły.

Cf NABIEC, NABIEGNĄĆ

LW