![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [NABIEGŁOŚĆ] | Następne hasło: NABIEGNĄĆ » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
NABIEGŁY (2) part praet act
a oraz e prawdopodobnie jasne (tak w na- oraz w biegły).
Fleksja
| sg | ||
|---|---|---|
| f | N | nabiegł(a) |
| pl | ||
|---|---|---|
| A | subst | nabiegł(e |
sg f N (praed) nabiegł(a) (1). ◊ pl A subst nabiegł(e) (1).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w.
Znaczenia
Obrzmiały (o stanach chorobowych); inflatus Cn s.v. napuchło co (2): Gnoy iego z miodem zmieſzany/ Na bolącżki nabiegłe dobrze przikładać takiez rany albo wrzody ſubtelne wycżyſcia barzo. FalZioł IV 7c; gdy ſie kthora inſza cżęſć ciała wzdęła ſie/ opuchła/ albo nabiegła była/ Tedy ią też muſi ze pchać y zboſć FalZioł V 34.
LW