« Poprzednie hasło: NADDATEK | Następne hasło: [NADDAWEK] » |
NADDAWAĆ (5)vb impf
Pierwsze i trzecie a jasne; -dåw-, -daj-.
Fleksja
inf | naddåwać | ||
---|---|---|---|
indicativus | |||
praes | |||
sg | |||
1 | naddåwåm | ||
3 | naddaje |
[inf naddåwać.] ◊ praes 1 sg naddåwåm (3). ◊ 3 sg naddaje (2).
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVI(XVIII) – XVIII w. s.v. naddać.
Znaczenia
- 1. Dawać ponad miarę; dokładać
(4)
- a. Dopowiadać, uzupełniać (o tekście) (1)
- b. [O Bogu]
- 2. Zwrot: »naddawać mleka« = dawać ssać (1)
1. Dawać ponad miarę; dokładać; suppeditare Mącz; adaugere, addere, adhibere, adicere, adiungere, appingere, augere, coaddere, cumulare, subicere, subiungere, subnectere, subtexere, superaddere, superdare Cn (4): Suppedito, Nádążam náddawam/ podpieram/ dodawam. Mącz 434c.
naddawać komu (1): otoż maſz nápoły/ á ieſzcżeć náddawam/ Abowiem więcey łupin/ y worći przydawam. RejFig Ee2.
Zwrot: »naddawać więcey« (1): Auctarium, Przidátek Podwyſzenie mytá/ kiedy yeden przed drugiem kupuyąc podwyſzſza/ álbo/ náddáye więcey nád drugiego. Mącz 20b.
a. Dopowiadać, uzupełniać (o tekście); apponere Cn (1): V ktorego [Józefa]/ ácżby to máła byłá/ nieco nád tegodnie Dánielowe (gdźie iuż piſmá świętego nie ſtáło) náddáć: Ale gdy y tám náddáie/ gdźie co inſzego piſmo święte mowi tám iuż iáko ſie ieſt cżemu dźiwowáć/ ták ſie też w tey mierze nie trzebá nań we wſzyſtkim ſpuſzcżáć. CzechRozm 170.
b. [O Bogu [komu]:
Szereg: »dawać i naddawać«: przećię pan bog ná kſztałt dobrotliwégo oycá/ [....] nieprzeſtawa ſczodrobliwośći ſwéy vżywáć/ nieprzeſtawa dawać/ y náddawáć tymże/ którzy o nim/ żeby miał bydź dawcą dobrodźieyſtwá/ wątpią. SenekaGórn 370 (Linde).]
2. Zwrot: »naddawać mleka« = dawać ssać (1): Rumo, id est lactare, Doyę/ náddawam mlieká. Mącz 360b. [Cf Rumo ‒ Daię ſac. Calep 931b.]
Synonimy: 1. dokładać; a. przyczyniać.
Formacje współrdzenne cf DAĆ.
KCh