[zaloguj się]
[pdf]

NADEPTAĆ (2) vb pf

Pierwsze a oraz e jasne,

Fleksja
praet
sg
3 m nadeptåł
conditionalis
sg
3 m by nadeptåł

praet 3 sg m nadeptåł (2). ◊ [con 3 sg m by nadeptåł.]

Sł stp brak, Cn s.v. następuję na co, Linde XVI (XVIII) i XVIII w.

Nastąpić, przygnieść stopami; insistere, pede premere Cn (2):

nadeptać [kogo], co (1): Ptaſznik niegdy w leśie chodząc/ [...] Nie bacżąc nádeptał żmiję BierEz K2v; [wielceby to był nieſpráwiedliwy/ y nieludzki człowiek/ któryby ſie ná tego gniewał/ ktoby go w ciżbie nádeptał/ ábo potrąćił SenekaGórn 414 (Linde)].

nadeptać na co (1): Anguem pressit humi nitens, Násłapał/ nádeptał ńá wężá. Mącz 320c.

Synonim: nastąpić.

Formacje współrdzenne cf DEPTAĆ.

KCh